алъкати
алъкати (Altkirchenslawisch)
Verb
| Aspekt | ||
|---|---|---|
| imperfektiv | perfektiv | |
| алъкати | — | |
| Zeitform | Person | Wortform |
| Präsens | азъ | алъчѫ |
| ты | алъчеши | |
| тъ, та, то | алъчетъ | |
| мꙑ | алъчемъ | |
| вꙑ | алъчете | |
| ти, тꙑ, та | алъчѫтъ | |
| Imperfekt | азъ | |
| Aorist | азъ | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:алъкати | ||
Nebenformen:
- алкати, лакати
Worttrennung:
- алъ·ка·ти
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] intransitiv: Hunger empfinden; hungern
- [2] intransitiv, Religion: aus religiösen Gründen nicht essen; fasten
Beispiele:
- [1] „блажени алⸯчѫштиꙇ ꙇ жѧждѫштиꙇ“ (Mt 5,6)[1]
- [2]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Slovník nejstarších staroslověnských památek: „алъкати“
- [1, 2] Elektronický slovník jazyka staroslověnského: „алъкати“
Quellen:
- ↑ Vatroslav Jagić (Herausgeber): Quattuor evangeliorum Codex glagoliticus olim Zographensis nunc Petropolitanus. Characteribus cyrillicis transcriptum notis criticis prologomenis appendicibus auctum. Weidmannsche Buchhandlung, Berlin 1879 (Internet Archive), Seite 2.