мучити
мучити (Ukrainisch)
Verb, imperfektiv
| Aspekt | ||
|---|---|---|
| imperfektiv | perfektiv | |
| мучити | замучити | |
| Zeitform | Person | Wortform |
| Präsens | я | мучу |
| ти | мучиш | |
| він, вона, воно | мучить | |
| ми | мучимо | |
| ви | мучите | |
| вони | мучать | |
| Imperativ | ти | муч |
| ми | мучмо | |
| ви | мучте | |
| Präteritum | він | мучив |
| вона | мучила | |
| воно | мучило | |
| вони | мучили | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:мучити | ||
Anmerkung:
- siehe auch: мучитися
Worttrennung:
- му·чи·ти
Umschrift:
- DIN 1460: mučyty
Aussprache:
- IPA: [ˈmut͡ʃɪtɪ]
- Hörbeispiele: мучити (Info)
Bedeutungen:
- [1] jemandem Schmerzen zufügen; foltern, quälen
Synonyme:
- [1] катувати
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] мученик, мучеництво, мучення
Übersetzungen
[*] Übersetzungen umgeleitet
|
Für [1] siehe Übersetzungen zu foltern1 |
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Іван Білодід et al.; Інститут мовознавства АН УРСР (Herausgeber): Словник української мови. В 11 томах, Наукова думка, Київ 1970–1980, Stichwort »мучити« (Onlineausgabe).