прийменник
прийменник (Ukrainisch)
Substantiv, m
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | прийменник | прийменники |
| Genitiv | прийменника | прийменників |
| Dativ | прийменнику прийменникові |
прийменникам |
| Akkusativ | прийменник | прийменники |
| Instrumental | прийменником | прийменниками |
| Lokativ | прийменнику | прийменниках |
| Vokativ | прийменнику | прийменники |
Worttrennung:
- прий·мен·ник
Umschrift:
- DIN 1460: pryjmennyk
Aussprache:
- IPA: [prɪjˈmɛnːɪk]
- Hörbeispiele: прийменник (Info)
Bedeutungen:
- [1] unflektierbares Wort, das eine Ergänzung (in einem bestimmten Kasus) fordert; Präposition
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] прийменниковий
Übersetzungen
[*] Übersetzungen umgeleitet
|
Für [1] siehe Übersetzungen zu Präposition1 f |
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Ukrainischer Wikipedia-Artikel „прийменник“
- [1] Іван Білодід et al.; Інститут мовознавства АН УРСР (Herausgeber): Словник української мови. В 11 томах, Наукова думка, Київ 1970–1980, Stichwort »прийменник« (Onlineausgabe).