прикметник
прикметник (Ukrainisch)
Substantiv, m
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | прикметник | прикметники |
| Genitiv | прикметника | прикметників |
| Dativ | прикметнику прикметникові |
прикметникам |
| Akkusativ | прикметник | прикметники |
| Instrumental | прикметником | прикметниками |
| Lokativ | прикметнику | прикметниках |
| Vokativ | прикметнику | прикметники |
Worttrennung:
- при·кмет·ник
Umschrift:
- DIN 1460: prykmetnyk
Aussprache:
- IPA: [prɪˈkmɛtnɪk]
- Hörbeispiele: прикметник (Info)
Bedeutungen:
- [1] Adjektiv
Beispiele:
- [1] Прикметники відмінюються за відмінками, числами та родами.
- Adjektive werden durch Fälle, Numeri und Genera flektiert.
Wortbildungen:
- [1] прикметниковий
Übersetzungen
[*] Übersetzungen umgeleitet
|
Für [1] siehe Übersetzungen zu Adjektiv1 n |
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Ukrainischer Wikipedia-Artikel „прикметник“
- [1] Іван Білодід et al.; Інститут мовознавства АН УРСР (Herausgeber): Словник української мови. В 11 томах, Наукова думка, Київ 1970–1980, Stichwort »прикметник« (Onlineausgabe).