сѧ
сѧ (Altkirchenslawisch)
Pronomen
| Kasus | reflexiv |
|---|---|
| Nominativ | — |
| Genitiv | себе |
| Dativ | себѣ, си |
| Akkusativ | сѧ, себе |
| Instrumental | собоѭ |
| Lokativ | себѣ |
Worttrennung:
- сѧ
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] reflexives Personalpronomen aller Personen; sich
Beispiele:
- [1] „тогда приде и<соу>с<ъ> отъ галилеѩ на ꙇор̾данъ· къ ꙇоаноу крьстити сѧ отъ н҄его.“ (Mt 3,13)[1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Slovník nejstarších staroslověnských památek: „сѧ“
- [1] Elektronický slovník jazyka staroslověnského: „сѧ“
Quellen:
- ↑ Vatroslav Jagić (Herausgeber): Quattuor evangeliorum Codex glagoliticus olim Zographensis nunc Petropolitanus. Characteribus cyrillicis transcriptum notis criticis prologomenis appendicibus auctum. Weidmannsche Buchhandlung, Berlin 1879 (Internet Archive), Seite 1.