سینگ
سینگ (Urdu)
Substantiv, m
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Casus rectus | سینگ | سینگ |
| Casus obliquus | سینگ | سینگوں |
| Vokativ | سینگ | سینگو |
Vokalisierung:
- سِین٘گ
Umschrift:
- sīng
Aussprache:
- IPA: [siːŋɡ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] knochiger Vorsprung am Kopf einiger Säugetiere; Horn
Herkunft:
- Erbwort von Sanskrit शृङ्ग (śṛṅga) → sa
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen: