ἀκροστιχίς
ἀκροστιχίς (Altgriechisch)
Substantiv, f
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | ἡ ἀκροστιχίς | αἱ ἀκροστιχίδες |
| Genitiv | τῆς ἀκροστιχίδος | τῶν ἀκροστιχίδων |
| Dativ | τῇ ἀκροστιχίδι | ταῖς ἀκροστιχίσι(ν) |
| Akkusativ | τὴν ἀκροστιχίδα | τὰς ἀκροστιχίδας |
| Vokativ | (ὦ) ἀκροστιχίς | (ὦ) ἀκροστιχίδες |
Worttrennung:
- ἀ·κρο·στι·χίς, Plural: ἀ·κρο·στι·χί·δες
Umschrift:
- DIN 31634: akrostichis
Bedeutungen:
- [1] Literatur: Akrostichon
Synonyme:
- [1] ἀκροστίχιον
Beispiele:
- [1]
- in lateinischem Text:
- [1] „tum vero ea quae ἀκροστιχίς dicitur, cum deinceps ex primis versus litteris aliquid conectitur, ut in quibusdam Ennianis ‘Q. Ennius fecit’.“ (Cic. div. 2,111)[1]
Entlehnungen:
- lateinisch: acrostichis
Übersetzungen
[1] für diese Bedeutung siehe den deutschen Übersetzungsabschnitt
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Wilhelm Pape, bearbeitet von Max Sengebusch: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Band 1: Α–Κ, Band 2: Λ–Ω. 3. Auflage, 6. Abdruck, Vieweg & Sohn, Braunschweig 1914. Stichwort „ἀκρο-στίχιον“.
- [1] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „ἀκροστιχίς“.
- [1] Diccionario Griego-Español (α - ἔξαυος): „ἀκροστιχίς“
Quellen:
- ↑ Marcus Tullius Cicero: De divinatione, De fato / Timaeus. In: Wilhelm Ax (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 1. Auflage. Fasc. 46, B. G. Teubner, Stuttgart 1965 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1938), Seite 112.