Berliini
Berliini (Finnisch)
Substantiv, Toponym
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | Berliini | |
| Genitiv | Berliinin | |
| Partitiv | Berliiniä | |
| Akkusativ | Berliinin | |
| Inessiv | Berliinissä | |
| Elativ | Berliinistä | |
| Illativ | Berliiniin | |
| Adessiv | Berliinillä | |
| Ablativ | Berliiniltä | |
| Allativ | Berliinille | |
| Essiv | Berliininä | |
| Translativ | Berliiniksi | |
| Abessiv | Berliinittä | |
| Instruktiv | — | |
| Komitativ | — | - + Possessivsuffix |
Aussprache:
- IPA: [ˈberliːni]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Beispiele:
- Aion matkustaa Berliiniin ensi talvena. - Ich möchte nächsten Winter nach Berlin reisen.