abambulāre (Konjugation) (Latein)
- zurück zu abambulare
| Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
Infinitiv Futur |
| Aktiv |
abambulāre |
abambulāvisse |
— |
| Passiv |
— |
— |
— |
| Partizipien |
|
Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Futur Aktiv |
| abambulāns |
— |
— |
| Gerundium, Gerundivum, Supina |
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum I |
Supinum II |
| abambulandī |
abambulandus, -a, -um |
— |
— |
Imperativ
| Person |
Präsens |
Futur |
| Aktiv |
Passiv |
Aktiv |
Passiv |
| Sg. 2. Pers. |
abambulā! |
— |
abambulātō! |
— |
| Sg. 3. Pers. |
|
|
abambulātō! |
— |
| Pl. 2. Pers. |
abambulāte! |
— |
abambulātōte! |
|
| Pl. 3. Pers. |
|
|
abambulantō! |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abambulō |
abambulem |
— |
— |
| Sg. 2. Pers. |
abambulās |
abambulēs |
— |
— |
| Sg. 3. Pers. |
abambulat |
abambulet |
— |
— |
| Pl. 1. Pers. |
abambulāmus |
abambulēmus |
— |
— |
| Pl. 2. Pers. |
abambulātis |
abambulētis |
— |
— |
| Pl. 3. Pers. |
abambulant |
abambulent |
— |
— |
| Text |
| Imperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abambulābam |
abambulārem |
— |
— |
| Sg. 2. Pers. |
abambulābās |
abambulārēs |
— |
— |
| Sg. 3. Pers. |
abambulābat |
abambulāret |
— |
— |
| Pl. 1. Pers. |
abambulābāmus |
abambulārēmus |
— |
— |
| Pl. 2. Pers. |
abambulābātis |
abambulārētis |
— |
— |
| Pl. 3. Pers. |
abambulābant |
abambulārent |
— |
— |
| Text |
| Futur I |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abambulābō |
|
— |
|
| Sg. 2. Pers. |
abambulābis |
— |
| Sg. 3. Pers. |
abambulābit |
— |
| Pl. 1. Pers. |
abambulābimus |
— |
| Pl. 2. Pers. |
abambulābitis |
— |
| Pl. 3. Pers. |
abambulābunt |
— |
| Text |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abambulāvī |
abambulāverim |
— |
— |
| Sg. 2. Pers. |
abambulāvistī |
abambulāveris |
— |
— |
| Sg. 3. Pers. |
abambulāvit |
abambulāverit |
— |
— |
| Pl. 1. Pers. |
abambulāvimus |
abambulāverimus |
— |
— |
| Pl. 2. Pers. |
abambulāvistis |
abambulāveritis |
— |
— |
| Pl. 3. Pers. |
abambulāvērunt |
abambulāverint |
— |
— |
| Text |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abambulāveram |
abambulāvissem |
— |
— |
| Sg. 2. Pers. |
abambulāverās |
abambulāvissēs |
— |
— |
| Sg. 3. Pers. |
abambulāverat |
abambulāvisset |
— |
— |
| Pl. 1. Pers. |
abambulāverāmus |
abambulāvissēmus |
— |
— |
| Pl. 2. Pers. |
abambulāverātis |
abambulāvissētis |
— |
— |
| Pl. 3. Pers. |
abambulāverant |
abambulāvissent |
— |
— |
| Text |
| Futur II |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abambulāverō |
|
— |
|
| Sg. 2. Pers. |
abambulāveris |
— |
| Sg. 3. Pers. |
abambulāverit |
— |
| Pl. 1. Pers. |
abambulāverimus |
— |
| Pl. 2. Pers. |
abambulāveritis |
— |
| Pl. 3. Pers. |
abambulāverint |
— |