abheilen (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu abheilen
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
abheilen |
abgeheilt sein |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
abzuheilen |
abgeheilt zu sein |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| abheilend |
abgeheilt |
abzuheilender, abzuheilende, abzuheilendes … |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:abheilend |
Flexion:abgeheilt |
Flexion:Gerundivum |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Hauptsatzkonjugation |
Nebensatzkonjugation |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es heilt ab |
er/sie/es heile ab |
er/sie/es abheilt |
er/sie/es abheile |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie heilen ab |
sie heilen ab |
sie abheilen |
sie abheilen |
— |
— |
— |
— |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Hauptsatzkonjugation |
Nebensatzkonjugation |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es heilte ab |
er/sie/es heilte ab |
er/sie/es abheilte |
er/sie/es abheilte |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie heilten ab |
sie heilten ab |
sie abheilten |
sie abheilten |
— |
— |
— |
— |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es ist abgeheilt |
er/sie/es sei abgeheilt |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie sind abgeheilt |
sie seien abgeheilt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es war abgeheilt |
er/sie/es wäre abgeheilt |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie waren abgeheilt |
sie wären abgeheilt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird abheilen |
er/sie/es werde abheilen |
er/sie/es würde abheilen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden abheilen |
sie werden abheilen |
sie würden abheilen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird abgeheilt sein |
er/sie/es werde abgeheilt sein |
er/sie/es würde abgeheilt sein |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden abgeheilt sein |
sie werden abgeheilt sein |
sie würden abgeheilt sein |
— |
— |
— |
— |
— |
— |