abschilfern (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu abschilfern
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
abschilfern |
abgeschilfert sein |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
abgeschilfert sein |
abgeschilfert gewesen sein |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
abzuschilfern |
abgeschilfert zu sein |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
abgeschilfert zu sein |
abgeschilfert gewesen zu sein |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| abschilfernd |
abgeschilfert |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:abschilfernd |
Flexion:abgeschilfert |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Hauptsatzkonjugation |
Nebensatzkonjugation |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es schilfert ab |
er/sie/es schilfere ab, er/sie/es schilfre ab |
er/sie/es abschilfert |
er/sie/es abschilfere, er/sie/es abschilfre |
— |
— |
er/sie/es ist abgeschilfert |
er/sie/es sei abgeschilfert |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie schilfern ab |
sie schilfern ab |
sie abschilfern |
sie abschilfern |
— |
— |
sie sind abgeschilfert |
sie seien abgeschilfert |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Hauptsatzkonjugation |
Nebensatzkonjugation |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es schilferte ab |
er/sie/es schilferte ab |
er/sie/es abschilferte |
er/sie/es abschilferte |
— |
— |
er/sie/es war abgeschilfert |
er/sie/es wäre abgeschilfert |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie schilferten ab |
sie schilferten ab |
sie abschilferten |
sie abschilferten |
— |
— |
sie waren abgeschilfert |
sie wären abgeschilfert |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es ist abgeschilfert |
er/sie/es sei abgeschilfert |
— |
— |
er/sie/es ist abgeschilfert gewesen |
er/sie/es sei abgeschilfert gewesen |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie sind abgeschilfert |
sie seien abgeschilfert |
— |
— |
sie sind abgeschilfert gewesen |
sie seien abgeschilfert gewesen |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es war abgeschilfert |
er/sie/es wäre abgeschilfert |
— |
— |
er/sie/es war abgeschilfert gewesen |
er/sie/es wäre abgeschilfert gewesen |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie waren abgeschilfert |
sie wären abgeschilfert |
— |
— |
sie waren abgeschilfert gewesen |
sie wären abgeschilfert gewesen |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird abschilfern |
er/sie/es werde abschilfern |
er/sie/es würde abschilfern |
— |
— |
— |
er/sie/es wird abgeschilfert sein |
er/sie/es werde abgeschilfert sein |
er/sie/es würde abgeschilfert sein |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden abschilfern |
sie werden abschilfern |
sie würden abschilfern |
— |
— |
— |
sie werden abgeschilfert sein |
sie werden abgeschilfert sein |
sie würden abgeschilfert sein |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird abgeschilfert sein |
er/sie/es werde abgeschilfert sein |
er/sie/es würde abgeschilfert sein |
— |
— |
— |
er/sie/es wird abgeschilfert gewesen sein |
er/sie/es werde abgeschilfert gewesen sein |
er/sie/es würde abgeschilfert gewesen sein |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden abgeschilfert sein |
sie werden abgeschilfert sein |
sie würden abgeschilfert sein |
— |
— |
— |
sie werden abgeschilfert gewesen sein |
sie werden abgeschilfert gewesen sein |
sie würden abgeschilfert gewesen sein |