abstrahere (Konjugation) (Latein)
- zurück zu abstrahere
| Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
Infinitiv Futur |
| Aktiv |
abstrahere |
abstraxisse |
abstractūrum, -am, -um esse |
| Passiv |
abstrahī |
abstractum, -am, -um esse |
abstractum īrī |
| Partizipien |
|
Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Futur Aktiv |
| abstrahēns |
abstractus, -a, -um |
abstractūrus, -a, -um |
| Gerundium, Gerundivum, Supina |
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum I |
Supinum II |
| abstrahendī |
abstrahendus, -a, -um |
abstractum |
abstractū |
Imperativ
| Person |
Präsens |
Futur |
| Aktiv |
Passiv |
Aktiv |
Passiv |
| Sg. 2. Pers. |
abstrahe! |
abstrahere! |
abstrahitō! |
abstrahitor! |
| Sg. 3. Pers. |
|
|
abstrahitō! |
abstrahitor! |
| Pl. 2. Pers. |
abstrahite! |
abstrahiminī! |
abstrahitōte! |
|
| Pl. 3. Pers. |
|
|
abstrahuntō! |
abstrahuntor! |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abstrahō |
abstraham |
abstrahor |
abstrahar |
| Sg. 2. Pers. |
abstrahis |
abstrahās |
abstraheris |
abstrahāris |
| Sg. 3. Pers. |
abstrahit |
abstrahat |
abstrahitur |
abstrahātur |
| Pl. 1. Pers. |
abstrahimus |
abstrahāmus |
abstrahimur |
abstrahāmur |
| Pl. 2. Pers. |
abstrahitis |
abstrahātis |
abstrahiminī |
abstrahāmini |
| Pl. 3. Pers. |
abstrahunt |
abstrahant |
abstrahuntur |
abstrahantur |
| Text |
| Imperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abstrahēbam |
abstraherem |
abstrahēbar |
abstraherer |
| Sg. 2. Pers. |
abstrahēbās |
abstraherēs |
abstrahēbāris |
abstraherēris |
| Sg. 3. Pers. |
abstrahēbat |
abstraheret |
abstrahēbātur |
abstraherētur |
| Pl. 1. Pers. |
abstrahēbāmus |
abstraherēmus |
abstrahēbāmur |
abstraherēmur |
| Pl. 2. Pers. |
abstrahēbātis |
abstraherētis |
abstrahēbāminī |
abstraherēminī |
| Pl. 3. Pers. |
abstrahēbant |
abstraherent |
abstrahēbantur |
abstraherentur |
| Text |
| Futur I |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abstraham |
|
abstrahar |
|
| Sg. 2. Pers. |
abstrahēs |
abstrahēris |
| Sg. 3. Pers. |
abstrahet |
abstrahētur |
| Pl. 1. Pers. |
abstrahēmus |
abstrahēmur |
| Pl. 2. Pers. |
abstrahētis |
abstrahēminī |
| Pl. 3. Pers. |
abstrahent |
abstrahentur |
| Text |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abstraxī |
abstraxerim |
abstractus, -a, -um sum |
abstractus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. |
abstraxistī |
abstraxeris |
abstractus, -a, -um es |
abstractus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. |
abstraxit |
abstraxerit |
abstractus, -a, -um est |
abstractus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. |
abstraximus |
abstraxerimus |
abstractī, -ae, -a sumus |
abstractī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. |
abstraxistis |
abstraxeritis |
abstractī, -ae, -a estis |
abstractī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. |
abstraxērunt |
abstraxerint |
abstractī, -ae, -a sunt |
abstractī, -ae, -a sint |
| Text |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abstraxeram |
abstraxissem |
abstractus, -a, -um eram |
abstractus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. |
abstraxerās |
abstraxissēs |
abstractus, -a, -um erās |
abstractus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. |
abstraxerat |
abstraxisset |
abstractus, -a, -um erat |
abstractus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. |
abstraxerāmus |
abstraxissēmus |
abstractī, -ae, -a erāmus |
abstractī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. |
abstraxerātis |
abstraxissētis |
abstractī, -ae, -a erātis |
abstractī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. |
abstraxerant |
abstraxissent |
abstractī, -ae, -a erant |
abstractī, -ae, -a essent |
| Text |
| Futur II |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
abstraxerō |
|
abstractus, -a, -um erō |
|
| Sg. 2. Pers. |
abstraxeris |
abstractus, -a, -um eris |
| Sg. 3. Pers. |
abstraxerit |
abstractus, -a, -um erit |
| Pl. 1. Pers. |
abstraxerimus |
abstractī, -ae, -a erimus |
| Pl. 2. Pers. |
abstraxeritis |
abstractī, -ae, -a eritis |
| Pl. 3. Pers. |
abstraxerint |
abstractī, -ae, -a erunt |