Flexion:adbreviare

adbreviare (Konjugation) (Latein)

zurück zu adbreviare


Infinite Formen

Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt Infinitiv Futur
Aktiv adbreviāre adbreviāvisse adbreviātūrum, -am, -um esse
Passiv adbreviārī adbreviātum, -am, -um esse adbreviātum īrī
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Futur Aktiv
adbreviāns adbreviātus, -a, -um adbreviātūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum Supinum I Supinum II
adbreviandī adbreviandus, -a, -um adbreviātum adbreviātū


Finite Formen

Imperativ
Person Präsens Futur
Aktiv Passiv Aktiv Passiv
Sg. 2. Pers. adbreviā! adbreviāre! adbreviātō! adbreviātor!
Sg. 3. Pers. adbreviātō! adbreviātor!
Pl. 2. Pers. adbreviāte! adbreviāminī! adbreviātōte!
Pl. 3. Pers. adbreviantō! adbreviantor!


Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. adbreviō adbreviem adbrevior adbrevier
Sg. 2. Pers. adbreviās adbreviēs adbreviāris adbreviēris
Sg. 3. Pers. adbreviat adbreviet adbreviātur adbreviētur
Pl. 1. Pers. adbreviāmus adbreviēmus adbreviāmur adbreviēmur
Pl. 2. Pers. adbreviātis adbreviētis adbreviāminī adbreviēminī
Pl. 3. Pers. adbreviant adbrevient adbreviantur adbrevientur
Text
Imperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. adbreviābam adbreviārem adbreviābar adbreviārer
Sg. 2. Pers. adbreviābās adbreviārēs adbreviābāris adbreviārēris
Sg. 3. Pers. adbreviābat adbreviāret adbreviābātur adbreviārētur
Pl. 1. Pers. adbreviābāmus adbreviārēmus adbreviābāmur adbreviārēmur
Pl. 2. Pers. adbreviābātis adbreviārētis adbreviābāminī adbreviārēminī
Pl. 3. Pers. adbreviābant adbreviārent adbreviābantur adbreviārentur
Text
Futur I
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. adbreviābō adbreviābor
Sg. 2. Pers. adbreviābis adbreviāberis
Sg. 3. Pers. adbreviābit adbreviābitur
Pl. 1. Pers. adbreviābimus adbreviābimur
Pl. 2. Pers. adbreviābitis adbreviābiminī
Pl. 3. Pers. adbreviābunt adbreviābuntur
Text
Perfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. adbreviāvī adbreviāverim adbreviātus, -a, -um sum adbreviātus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers. adbreviāvistī adbreviāveris adbreviātus, -a, -um es adbreviātus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers. adbreviāvit adbreviāverit adbreviātus, -a, -um est adbreviātus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers. adbreviāvimus adbreviāverimus adbreviātī, -ae, -a sumus adbreviātī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers. adbreviāvistis adbreviāveritis adbreviātī, -ae, -a estis adbreviātī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers. adbreviāvērunt adbreviāverint adbreviātī, -ae, -a sunt adbreviātī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. adbreviāveram adbreviāvissem adbreviātus, -a, -um eram adbreviātus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers. adbreviāverās adbreviāvissēs adbreviātus, -a, -um erās adbreviātus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers. adbreviāverat adbreviāvisset adbreviātus, -a, -um erat adbreviātus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers. adbreviāverāmus adbreviāvissēmus adbreviātī, -ae, -a erāmus adbreviātī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers. adbreviāverātis adbreviāvissētis adbreviātī, -ae, -a erātis adbreviātī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers. adbreviāverant adbreviāvissent adbreviātī, -ae, -a erant adbreviātī, -ae, -a essent
Text
Futur II
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. adbreviāverō adbreviātus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers. adbreviāveris adbreviātus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers. adbreviāverit adbreviātus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers. adbreviāverimus adbreviātī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers. adbreviāveritis adbreviātī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers. adbreviāverint adbreviātī, -ae, -a erunt


Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist unter Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 verfügbar, sofern nicht anders angegeben. Für die Mediendateien können zusätzliche Bedingungen gelten.