advocare (Konjugation) (Latein)
- zurück zu advocare
| Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
Infinitiv Futur |
| Aktiv |
advocāre |
advocāvisse |
advocātūrum, -am, -um esse |
| Passiv |
advocārī |
advocātum, -am, -um esse |
advocātum īrī |
| Partizipien |
|
Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Futur Aktiv |
| advocāns |
advocātus, -a, -um |
advocātūrus, -a, -um |
| Gerundium, Gerundivum, Supina |
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum I |
Supinum II |
| advocandī |
advocandus, -a, -um |
advocātum |
advocātū |
Imperativ
| Person |
Präsens |
Futur |
| Aktiv |
Passiv |
Aktiv |
Passiv |
| Sg. 2. Pers. |
advocā! |
advocāre! |
advocātō! |
advocātor! |
| Sg. 3. Pers. |
|
|
advocātō! |
advocātor! |
| Pl. 2. Pers. |
advocāte! |
advocāminī! |
advocātōte! |
|
| Pl. 3. Pers. |
|
|
advocantō! |
advocantor! |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
advocō |
advocem |
advocor |
advocer |
| Sg. 2. Pers. |
advocās |
advocēs |
advocāris |
advocēris |
| Sg. 3. Pers. |
advocat |
advocet |
advocātur |
advocētur |
| Pl. 1. Pers. |
advocāmus |
advocēmus |
advocāmur |
advocēmur |
| Pl. 2. Pers. |
advocātis |
advocētis |
advocāminī |
advocēminī |
| Pl. 3. Pers. |
advocant |
advocent |
advocantur |
advocentur |
| Text |
| Imperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
advocābam |
advocārem |
advocābar |
advocārer |
| Sg. 2. Pers. |
advocābās |
advocārēs |
advocābāris |
advocārēris |
| Sg. 3. Pers. |
advocābat |
advocāret |
advocābātur |
advocārētur |
| Pl. 1. Pers. |
advocābāmus |
advocārēmus |
advocābāmur |
advocārēmur |
| Pl. 2. Pers. |
advocābātis |
advocārētis |
advocābāminī |
advocārēminī |
| Pl. 3. Pers. |
advocābant |
advocārent |
advocābantur |
advocārentur |
| Text |
| Futur I |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
advocābō |
|
advocābor |
|
| Sg. 2. Pers. |
advocābis |
advocāberis |
| Sg. 3. Pers. |
advocābit |
advocābitur |
| Pl. 1. Pers. |
advocābimus |
advocābimur |
| Pl. 2. Pers. |
advocābitis |
advocābiminī |
| Pl. 3. Pers. |
advocābunt |
advocābuntur |
| Text |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
advocāvī |
advocāverim |
advocātus, -a, -um sum |
advocātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. |
advocāvistī |
advocāveris |
advocātus, -a, -um es |
advocātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. |
advocāvit |
advocāverit |
advocātus, -a, -um est |
advocātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. |
advocāvimus |
advocāverimus |
advocātī, -ae, -a sumus |
advocātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. |
advocāvistis |
advocāveritis |
advocātī, -ae, -a estis |
advocātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. |
advocāvērunt |
advocāverint |
advocātī, -ae, -a sunt |
advocātī, -ae, -a sint |
| Text |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
advocāveram |
advocāvissem |
advocātus, -a, -um eram |
advocātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. |
advocāverās |
advocāvissēs |
advocātus, -a, -um erās |
advocātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. |
advocāverat |
advocāvisset |
advocātus, -a, -um erat |
advocātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. |
advocāverāmus |
advocāvissēmus |
advocātī, -ae, -a erāmus |
advocātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. |
advocāverātis |
advocāvissētis |
advocātī, -ae, -a erātis |
advocātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. |
advocāverant |
advocāvissent |
advocātī, -ae, -a erant |
advocātī, -ae, -a essent |
| Text |
| Futur II |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
advocāverō |
|
advocātus, -a, -um erō |
|
| Sg. 2. Pers. |
advocāveris |
advocātus, -a, -um eris |
| Sg. 3. Pers. |
advocāverit |
advocātus, -a, -um erit |
| Pl. 1. Pers. |
advocāverimus |
advocātī, -ae, -a erimus |
| Pl. 2. Pers. |
advocāveritis |
advocātī, -ae, -a eritis |
| Pl. 3. Pers. |
advocāverint |
advocātī, -ae, -a erunt |