aufkeimen (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu aufkeimen
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
aufkeimen |
aufgekeimt sein |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
aufzukeimen |
aufgekeimt zu sein |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| aufkeimend |
aufgekeimt |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:aufkeimend |
Flexion:aufgekeimt |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Hauptsatzkonjugation |
Nebensatzkonjugation |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es keimt auf |
er/sie/es keime auf |
er/sie/es aufkeimt |
er/sie/es aufkeime |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie keimen auf |
sie keimen auf |
sie aufkeimen |
sie aufkeimen |
— |
— |
— |
— |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Hauptsatzkonjugation |
Nebensatzkonjugation |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es keimte auf |
er/sie/es keimte auf |
er/sie/es aufkeimte |
er/sie/es aufkeimte |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie keimten auf |
sie keimten auf |
sie aufkeimten |
sie aufkeimten |
— |
— |
— |
— |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es ist aufgekeimt |
er/sie/es sei aufgekeimt |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie sind aufgekeimt |
sie seien aufgekeimt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es war aufgekeimt |
er/sie/es wäre aufgekeimt |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie waren aufgekeimt |
sie wären aufgekeimt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird aufkeimen |
er/sie/es werde aufkeimen |
er/sie/es würde aufkeimen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden aufkeimen |
sie werden aufkeimen |
sie würden aufkeimen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird aufgekeimt sein |
er/sie/es werde aufgekeimt sein |
er/sie/es würde aufgekeimt sein |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden aufgekeimt sein |
sie werden aufgekeimt sein |
sie würden aufgekeimt sein |
— |
— |
— |
— |
— |
— |