aufugere (Konjugation) (Latein)
- zurück zu aufugere
| Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
Infinitiv Futur |
| Aktiv |
aufugere |
aufūgisse |
— |
| Passiv |
aufugī |
— |
— |
| Partizipien |
|
Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Futur Aktiv |
| aufugiēns |
— |
— |
| Gerundium, Gerundivum, Supina |
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum I |
Supinum II |
| aufugiendī |
aufugiendus, -a, -um |
— |
— |
Imperativ
| Person |
Präsens |
Futur |
| Aktiv |
Passiv |
Aktiv |
Passiv |
| Sg. 2. Pers. |
aufuge! |
aufugere! |
aufugitō! |
aufugitor! |
| Sg. 3. Pers. |
|
|
aufugitō! |
aufugitor! |
| Pl. 2. Pers. |
aufugite! |
aufugiminī! |
aufugitōte! |
|
| Pl. 3. Pers. |
|
|
aufugiuntō! |
aufugiuntor! |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
aufugiō |
aufugiam |
aufugior |
aufugiar |
| Sg. 2. Pers. |
aufugis |
aufugiās |
aufugeris |
aufugiāris |
| Sg. 3. Pers. |
aufugit |
aufugiat |
aufugitur |
aufugiātur |
| Pl. 1. Pers. |
aufugimus |
aufugiāmus |
aufugimur |
aufugiāmur |
| Pl. 2. Pers. |
aufugitis |
aufugiātis |
aufugiminī |
aufugiāminī |
| Pl. 3. Pers. |
aufugiunt |
aufugiant |
aufugiuntur |
aufugiantur |
| Text |
| Imperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
aufugiēbam |
aufugerem |
aufugiēbar |
aufugerer |
| Sg. 2. Pers. |
aufugiēbās |
aufugerēs |
aufugiēbāris |
aufugerēris |
| Sg. 3. Pers. |
aufugiēbat |
aufugeret |
aufugiēbātur |
aufugerētur |
| Pl. 1. Pers. |
aufugiēbāmus |
aufugerēmus |
aufugiēbāmur |
aufugerēmur |
| Pl. 2. Pers. |
aufugiēbātis |
aufugerētis |
aufugiēbāminī |
aufugerēminī |
| Pl. 3. Pers. |
aufugiēbant |
aufugerent |
aufugiēbantur |
aufugerentur |
| Text |
| Futur I |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
aufugiam |
|
aufugiar |
|
| Sg. 2. Pers. |
aufugiēs |
aufugiēris |
| Sg. 3. Pers. |
aufugiet |
aufugiētur |
| Pl. 1. Pers. |
aufugiēmus |
aufugiēmur |
| Pl. 2. Pers. |
aufugiētis |
aufugiēminī |
| Pl. 3. Pers. |
aufugient |
aufugientur |
| Text |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
aufūgī |
aufūgerim |
— |
— |
| Sg. 2. Pers. |
aufūgistī |
aufūgeris |
— |
— |
| Sg. 3. Pers. |
aufūgit |
aufūgerit |
— |
— |
| Pl. 1. Pers. |
aufūgimus |
aufūgerimus |
— |
— |
| Pl. 2. Pers. |
aufūgistis |
aufūgeritis |
— |
— |
| Pl. 3. Pers. |
aufūgērunt |
aufūgerint |
— |
— |
| Text |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
aufūgeram |
aufūgissem |
— |
— |
| Sg. 2. Pers. |
aufūgerās |
aufūgissēs |
— |
— |
| Sg. 3. Pers. |
aufūgerat |
aufūgisset |
— |
— |
| Pl. 1. Pers. |
aufūgerāmus |
aufūgissēmus |
— |
— |
| Pl. 2. Pers. |
aufūgerātis |
aufūgissētis |
— |
— |
| Pl. 3. Pers. |
aufūgerant |
aufūgissent |
— |
— |
| Text |
| Futur II |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
aufūgerō |
|
— |
|
| Sg. 2. Pers. |
aufūgeris |
— |
| Sg. 3. Pers. |
aufūgerit |
— |
| Pl. 1. Pers. |
aufūgerimus |
— |
| Pl. 2. Pers. |
aufūgeritis |
— |
| Pl. 3. Pers. |
aufūgerint |
— |