Flexion:bannen/Gerundivum
bannen (Deklination des Gerundivums) (Deutsch)
| Singular | Plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | — | |||||
| Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | |
| Starke Deklination | ||||||||
| Nominativ | — |
zu bannender | — |
zu bannende | — |
zu bannendes | — |
zu bannende |
| Genitiv | — |
zu bannenden | — |
zu bannender | — |
zu bannenden | — |
zu bannender |
| Dativ | — |
zu bannendem | — |
zu bannender | — |
zu bannendem | — |
zu bannenden |
| Akkusativ | — |
zu bannenden | — |
zu bannende | — |
zu bannendes | — |
zu bannende |
| Schwache Deklination | ||||||||
| Nominativ | der | zu bannende | die | zu bannende | das | zu bannende | die | zu bannenden |
| Genitiv | des | zu bannenden | der | zu bannenden | des | zu bannenden | der | zu bannenden |
| Dativ | dem | zu bannenden | der | zu bannenden | dem | zu bannenden | den | zu bannenden |
| Akkusativ | den | zu bannenden | die | zu bannende | das | zu bannende | die | zu bannenden |
| Gemischte Deklination | ||||||||
| Nominativ | ein | zu bannender | eine | zu bannende | ein | zu bannendes | (keine) | zu bannenden |
| Genitiv | eines | zu bannenden | einer | zu bannenden | eines | zu bannenden | (keiner) | zu bannenden |
| Dativ | einem | zu bannenden | einer | zu bannenden | einem | zu bannenden | (keinen) | zu bannenden |
| Akkusativ | einen | zu bannenden | eine | zu bannende | ein | zu bannendes | (keine) | zu bannenden |
| Prädikativ[1] | ||||||||
| er ist zu bannen | sie ist zu bannen | es ist zu bannen | sie sind zu bannen | |||||
- ↑ Die mit dem zu-Infinitiv gebildete Form des Prädikativs ist keine Form des Gerundivums und ist hier nur zur Veranschaulichung des formalen Unterschieds gelistet.