barmen (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu barmen
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
barmen |
gebarmt haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
zu barmen |
gebarmt zu haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| barmend |
gebarmt |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:barmend |
— |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
barm! barme! |
— |
— |
ungebräuchlich: habe gebarmt! |
— |
— |
| 2. Person Plural |
barmt! |
— |
— |
ungebräuchlich: habt gebarmt! |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
barmen Sie! |
— |
— |
ungebräuchlich: haben Sie gebarmt! |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich barm, ich barme |
ich barme |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du barmst |
du barmest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es barmt |
er/sie/es barme |
es wird gebarmt |
es werde gebarmt |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir barmen |
wir barmen |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr barmt |
ihr barmet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie barmen |
sie barmen |
— |
— |
— |
— |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich barmte |
ich barmte |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du barmtest |
du barmtest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es barmte |
er/sie/es barmte |
es wurde gebarmt |
es würde gebarmt |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir barmten |
wir barmten |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr barmtet |
ihr barmtet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie barmten |
sie barmten |
— |
— |
— |
— |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich habe gebarmt |
ich habe gebarmt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hast gebarmt |
du habest gebarmt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hat gebarmt |
er/sie/es habe gebarmt |
es ist gebarmt worden |
es sei gebarmt worden |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir haben gebarmt |
wir haben gebarmt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr habt gebarmt |
ihr habet gebarmt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie haben gebarmt |
sie haben gebarmt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich hatte gebarmt |
ich hätte gebarmt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hattest gebarmt |
du hättest gebarmt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hatte gebarmt |
er/sie/es hätte gebarmt |
es war gebarmt worden |
es wäre gebarmt worden |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir hatten gebarmt |
wir hätten gebarmt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr hattet gebarmt |
ihr hättet gebarmt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie hatten gebarmt |
sie hätten gebarmt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde barmen |
ich werde barmen |
ich würde barmen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst barmen |
du werdest barmen |
du würdest barmen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird barmen |
er/sie/es werde barmen |
er/sie/es würde barmen |
es wird gebarmt werden |
es werde gebarmt werden |
es würde gebarmt werden |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir werden barmen |
wir werden barmen |
wir würden barmen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet barmen |
ihr werdet barmen |
ihr würdet barmen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden barmen |
sie werden barmen |
sie würden barmen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde gebarmt haben |
ich werde gebarmt haben |
ich würde gebarmt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst gebarmt haben |
du werdest gebarmt haben |
du würdest gebarmt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird gebarmt haben |
er/sie/es werde gebarmt haben |
er/sie/es würde gebarmt haben |
es wird gebarmt worden sein |
es werde gebarmt worden sein |
es würde gebarmt worden sein |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir werden gebarmt haben |
wir werden gebarmt haben |
wir würden gebarmt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet gebarmt haben |
ihr werdet gebarmt haben |
ihr würdet gebarmt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden gebarmt haben |
sie werden gebarmt haben |
sie würden gebarmt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |