behagen (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu behagen
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
behagen |
behagt haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
zu behagen |
behagt zu haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| behagend |
behagt |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:behagend |
— |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
behag! behage! |
— |
— |
ungebräuchlich: habe behagt! |
— |
— |
| 2. Person Plural |
behagt! |
— |
— |
ungebräuchlich: habt behagt! |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
behagen Sie! |
— |
— |
ungebräuchlich: haben Sie behagt! |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich behage |
ich behage |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du behagst |
du behagest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es behagt |
er/sie/es behage |
es wird behagt |
es werde behagt |
es ist behagt |
es sei behagt |
| 1. Person Plural |
wir behagen |
wir behagen |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr behagt |
ihr behaget |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie behagen |
sie behagen |
— |
— |
— |
— |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich behagte |
ich behagte |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du behagtest |
du behagtest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es behagte |
er/sie/es behagte |
es wurde behagt |
es würde behagt |
es war behagt |
es wäre behagt |
| 1. Person Plural |
wir behagten |
wir behagten |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr behagtet |
ihr behagtet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie behagten |
sie behagten |
— |
— |
— |
— |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich habe behagt |
ich habe behagt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hast behagt |
du habest behagt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hat behagt |
er/sie/es habe behagt |
es ist behagt worden |
es sei behagt worden |
es ist behagt gewesen |
es sei behagt gewesen |
| 1. Person Plural |
wir haben behagt |
wir haben behagt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr habt behagt |
ihr habet behagt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie haben behagt |
sie haben behagt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich hatte behagt |
ich hätte behagt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hattest behagt |
du hättest behagt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hatte behagt |
er/sie/es hätte behagt |
es war behagt worden |
es wäre behagt worden |
es war behagt gewesen |
es wäre behagt gewesen |
| 1. Person Plural |
wir hatten behagt |
wir hätten behagt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr hattet behagt |
ihr hättet behagt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie hatten behagt |
sie hätten behagt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde behagen |
ich werde behagen |
ich würde behagen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst behagen |
du werdest behagen |
du würdest behagen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird behagen |
er/sie/es werde behagen |
er/sie/es würde behagen |
es wird behagt werden |
es werde behagt werden |
es würde behagt werden |
es wird behagt sein |
es werde behagt sein |
es würde behagt sein |
| 1. Person Plural |
wir werden behagen |
wir werden behagen |
wir würden behagen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet behagen |
ihr werdet behagen |
ihr würdet behagen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden behagen |
sie werden behagen |
sie würden behagen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde behagt haben |
ich werde behagt haben |
ich würde behagt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst behagt haben |
du werdest behagt haben |
du würdest behagt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird behagt haben |
er/sie/es werde behagt haben |
er/sie/es würde behagt haben |
es wird behagt worden sein |
es werde behagt worden sein |
es würde behagt worden sein |
es wird behagt gewesen sein |
es werde behagt gewesen sein |
es würde behagt gewesen sein |
| 1. Person Plural |
wir werden behagt haben |
wir werden behagt haben |
wir würden behagt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet behagt haben |
ihr werdet behagt haben |
ihr würdet behagt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden behagt haben |
sie werden behagt haben |
sie würden behagt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |