bluten (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu bluten
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
bluten |
geblutet haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
zu bluten |
geblutet zu haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| blutend |
geblutet |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:blutend |
— |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
blute! blut! |
— |
— |
ungebräuchlich: habe geblutet! |
— |
— |
| 2. Person Plural |
blutet! |
— |
— |
ungebräuchlich: habt geblutet! |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
bluten Sie! |
— |
— |
ungebräuchlich: haben Sie geblutet! |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich blute |
ich blute |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du blutest |
du blutest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es blutet |
er/sie/es blute |
es wird geblutet |
es werde geblutet |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir bluten |
wir bluten |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr blutet |
ihr blutet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie bluten |
sie bluten |
— |
— |
— |
— |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich blutete |
ich blutete |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du blutetest |
du blutetest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es blutete |
er/sie/es blutete |
es wurde geblutet |
es würde geblutet |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir bluteten |
wir bluteten |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr blutetet |
ihr blutetet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie bluteten |
sie bluteten |
— |
— |
— |
— |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich habe geblutet |
ich habe geblutet |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hast geblutet |
du habest geblutet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hat geblutet |
er/sie/es habe geblutet |
es ist geblutet worden |
es sei geblutet worden |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir haben geblutet |
wir haben geblutet |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr habt geblutet |
ihr habet geblutet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie haben geblutet |
sie haben geblutet |
— |
— |
— |
— |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich hatte geblutet |
ich hätte geblutet |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hattest geblutet |
du hättest geblutet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hatte geblutet |
er/sie/es hätte geblutet |
es war geblutet worden |
es wäre geblutet worden |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir hatten geblutet |
wir hätten geblutet |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr hattet geblutet |
ihr hättet geblutet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie hatten geblutet |
sie hätten geblutet |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde bluten |
ich werde bluten |
ich würde bluten |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst bluten |
du werdest bluten |
du würdest bluten |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird bluten |
er/sie/es werde bluten |
er/sie/es würde bluten |
es wird geblutet werden |
es werde geblutet werden |
es würde geblutet werden |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir werden bluten |
wir werden bluten |
wir würden bluten |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet bluten |
ihr werdet bluten |
ihr würdet bluten |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden bluten |
sie werden bluten |
sie würden bluten |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde geblutet haben |
ich werde geblutet haben |
ich würde geblutet haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst geblutet haben |
du werdest geblutet haben |
du würdest geblutet haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird geblutet haben |
er/sie/es werde geblutet haben |
er/sie/es würde geblutet haben |
es wird geblutet worden sein |
es werde geblutet worden sein |
es würde geblutet worden sein |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir werden geblutet haben |
wir werden geblutet haben |
wir würden geblutet haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet geblutet haben |
ihr werdet geblutet haben |
ihr würdet geblutet haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden geblutet haben |
sie werden geblutet haben |
sie würden geblutet haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |