carcerare (Konjugation) (Latein)
- zurück zu carcerare
| Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
Infinitiv Futur |
| Aktiv |
carcerāre |
carcerāvisse |
carcerātūrum, -am, -um esse |
| Passiv |
carcerārī |
carcerātum, -am, -um esse |
carcerātum īrī |
| Partizipien |
|
Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Futur Aktiv |
| carcerāns |
carcerātus, -a, -um |
carcerātūrus, -a, -um |
| Gerundium, Gerundivum, Supina |
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum I |
Supinum II |
| carcerandī |
carcerandus, -a, -um |
carcerātum |
carcerātū |
Imperativ
| Person |
Präsens |
Futur |
| Aktiv |
Passiv |
Aktiv |
Passiv |
| Sg. 2. Pers. |
carcerā! |
carcerāre! |
carcerātō! |
carcerātor! |
| Sg. 3. Pers. |
|
|
carcerātō! |
carcerātor! |
| Pl. 2. Pers. |
carcerāte! |
carcerāminī! |
carcerātōte! |
|
| Pl. 3. Pers. |
|
|
carcerantō! |
carcerantor! |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
carcerō |
carcerem |
carceror |
carcerer |
| Sg. 2. Pers. |
carcerās |
carcerēs |
carcerāris |
carcerēris |
| Sg. 3. Pers. |
carcerat |
carceret |
carcerātur |
carcerētur |
| Pl. 1. Pers. |
carcerāmus |
carcerēmus |
carcerāmur |
carcerēmur |
| Pl. 2. Pers. |
carcerātis |
carcerētis |
carcerāminī |
carcerēminī |
| Pl. 3. Pers. |
carcerant |
carcerent |
carcerantur |
carcerentur |
| Text |
| Imperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
carcerābam |
carcerārem |
carcerābar |
carcerārer |
| Sg. 2. Pers. |
carcerābās |
carcerārēs |
carcerābāris |
carcerārēris |
| Sg. 3. Pers. |
carcerābat |
carcerāret |
carcerābātur |
carcerārētur |
| Pl. 1. Pers. |
carcerābāmus |
carcerārēmus |
carcerābāmur |
carcerārēmur |
| Pl. 2. Pers. |
carcerābātis |
carcerārētis |
carcerābāminī |
carcerārēminī |
| Pl. 3. Pers. |
carcerābant |
carcerārent |
carcerābantur |
carcerārentur |
| Text |
| Futur I |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
carcerābō |
|
carcerābor |
|
| Sg. 2. Pers. |
carcerābis |
carcerāberis |
| Sg. 3. Pers. |
carcerābit |
carcerābitur |
| Pl. 1. Pers. |
carcerābimus |
carcerābimur |
| Pl. 2. Pers. |
carcerābitis |
carcerābiminī |
| Pl. 3. Pers. |
carcerābunt |
carcerābuntur |
| Text |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
carcerāvī |
carcerāverim |
carcerātus, -a, -um sum |
carcerātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. |
carcerāvistī |
carcerāveris |
carcerātus, -a, -um es |
carcerātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. |
carcerāvit |
carcerāverit |
carcerātus, -a, -um est |
carcerātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. |
carcerāvimus |
carcerāverimus |
carcerātī, -ae, -a sumus |
carcerātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. |
carcerāvistis |
carcerāveritis |
carcerātī, -ae, -a estis |
carcerātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. |
carcerāvērunt |
carcerāverint |
carcerātī, -ae, -a sunt |
carcerātī, -ae, -a sint |
| Text |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
carcerāveram |
carcerāvissem |
carcerātus, -a, -um eram |
carcerātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. |
carcerāverās |
carcerāvissēs |
carcerātus, -a, -um erās |
carcerātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. |
carcerāverat |
carcerāvisset |
carcerātus, -a, -um erat |
carcerātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. |
carcerāverāmus |
carcerāvissēmus |
carcerātī, -ae, -a erāmus |
carcerātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. |
carcerāverātis |
carcerāvissētis |
carcerātī, -ae, -a erātis |
carcerātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. |
carcerāverant |
carcerāvissent |
carcerātī, -ae, -a erant |
carcerātī, -ae, -a essent |
| Text |
| Futur II |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
carcerāverō |
|
carcerātus, -a, -um erō |
|
| Sg. 2. Pers. |
carcerāveris |
carcerātus, -a, -um eris |
| Sg. 3. Pers. |
carcerāverit |
carcerātus, -a, -um erit |
| Pl. 1. Pers. |
carcerāverimus |
carcerātī, -ae, -a erimus |
| Pl. 2. Pers. |
carcerāveritis |
carcerātī, -ae, -a eritis |
| Pl. 3. Pers. |
carcerāverint |
carcerātī, -ae, -a erunt |