domāre (Konjugation) (Latein)
- zurück zu domare
| Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
Infinitiv Futur |
| Aktiv |
domāre |
domuisse |
domitūrum, -am, -um esse |
| Passiv |
domārī |
domitum, -am, -um esse |
domitum īrī |
| Partizipien |
|
Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Futur Aktiv |
| domāns |
domitus, -a, -um |
domitūrus, -a, -um |
| Gerundium, Gerundivum, Supina |
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum I |
Supinum II |
| domandī |
domandus, -a, -um |
domitum |
domitū |
|
Imperativ
| Person |
Präsens |
Futur |
| Aktiv |
Passiv |
Aktiv |
Passiv |
| Sg. 2. Pers. |
domā! |
domāre! |
domātō! |
domātor! |
| Sg. 3. Pers. |
|
|
domātō! |
domātor! |
| Pl. 2. Pers. |
domāte! |
domāminī! |
domātōte! |
|
| Pl. 3. Pers. |
|
|
domantō! |
domantor! |
|
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
domō |
domem |
domor |
domer |
| Sg. 2. Pers. |
domās |
domēs |
domāris |
domēris |
| Sg. 3. Pers. |
domat |
domet |
domātur |
domētur |
| Pl. 1. Pers. |
domāmus |
domēmus |
domāmur |
domēmur |
| Pl. 2. Pers. |
domātis |
domētis |
domāminī |
domēminī |
| Pl. 3. Pers. |
domant |
doment |
domantur |
domentur |
| Text |
| Imperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
domābam |
domārem |
domābar |
domārer |
| Sg. 2. Pers. |
domābās |
domārēs |
domābāris |
domārēris |
| Sg. 3. Pers. |
domābat |
domāret |
domābātur |
domārētur |
| Pl. 1. Pers. |
domābāmus |
domārēmus |
domābāmur |
domārēmur |
| Pl. 2. Pers. |
domābātis |
domārētis |
domābāminī |
domārēminī |
| Pl. 3. Pers. |
domābant |
domārent |
domābantur |
domārentur |
| Text |
| Futur I |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
domābō |
|
domābor |
|
| Sg. 2. Pers. |
domābis |
domāberis |
| Sg. 3. Pers. |
domābit |
domābitur |
| Pl. 1. Pers. |
domābimus |
domābimur |
| Pl. 2. Pers. |
domābitis |
domābiminī |
| Pl. 3. Pers. |
domābunt |
domābuntur |
| Text |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
domuī |
domuerim |
domitus, -a, -um sum |
domitus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. |
domuistī |
domueris |
domitus, -a, -um es |
domitus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. |
domuit |
domuerit |
domitus, -a, -um est |
domitus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. |
domuimus |
domuerimus |
domitī, -ae, -a sumus |
domitī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. |
domuistis |
domueritis |
domitī, -ae, -a estis |
domitī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. |
domuērunt |
domuerint |
domitī, -ae, -a sunt |
domitī, -ae, -a sint |
| Text |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
domueram |
domuissem |
domitus, -a, -um eram |
domitus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. |
domuerās |
domuissēs |
domitus, -a, -um erās |
domitus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. |
domuerat |
domuisset |
domitus, -a, -um erat |
domitus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. |
domuerāmus |
domuissēmus |
domitī, -ae, -a erāmus |
domitī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. |
domuerātis |
domuissētis |
domitī, -ae, -a erātis |
domitī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. |
domuerant |
domuissent |
domitī, -ae, -a erant |
domitī, -ae, -a essent |
| Text |
| Futur II |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
domuerō |
|
domitus, -a, -um erō |
|
| Sg. 2. Pers. |
domueris |
domitus, -a, -um eris |
| Sg. 3. Pers. |
domuerit |
domitus, -a, -um erit |
| Pl. 1. Pers. |
domuerimus |
domitī, -ae, -a erimus |
| Pl. 2. Pers. |
domueritis |
domitī, -ae, -a eritis |
| Pl. 3. Pers. |
domuerint |
domitī, -ae, -a erunt |