heulen (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu heulen
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
heulen |
geheult haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
zu heulen |
geheult zu haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| heulend |
geheult |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:heulend |
Flexion:geheult |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
heul! heule! |
— |
— |
ungebräuchlich: habe geheult! |
— |
— |
| 2. Person Plural |
heult! |
— |
— |
ungebräuchlich: habt geheult! |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
heulen Sie! |
— |
— |
ungebräuchlich: haben Sie geheult! |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich heule |
ich heule |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du heulst |
du heulest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es heult |
er/sie/es heule |
es wird geheult |
es werde geheult |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir heulen |
wir heulen |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr heult |
ihr heulet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie heulen |
sie heulen |
— |
— |
— |
— |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich heulte |
ich heulte |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du heultest |
du heultest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es heulte |
er/sie/es heulte |
es wurde geheult |
es würde geheult |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir heulten |
wir heulten |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr heultet |
ihr heultet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie heulten |
sie heulten |
— |
— |
— |
— |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich habe geheult |
ich habe geheult |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hast geheult |
du habest geheult |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hat geheult |
er/sie/es habe geheult |
es ist geheult worden |
es sei geheult worden |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir haben geheult |
wir haben geheult |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr habt geheult |
ihr habet geheult |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie haben geheult |
sie haben geheult |
— |
— |
— |
— |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich hatte geheult |
ich hätte geheult |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hattest geheult |
du hättest geheult |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hatte geheult |
er/sie/es hätte geheult |
es war geheult worden |
es wäre geheult worden |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir hatten geheult |
wir hätten geheult |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr hattet geheult |
ihr hättet geheult |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie hatten geheult |
sie hätten geheult |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde heulen |
ich werde heulen |
ich würde heulen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst heulen |
du werdest heulen |
du würdest heulen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird heulen |
er/sie/es werde heulen |
er/sie/es würde heulen |
es wird geheult werden |
es werde geheult werden |
es würde geheult werden |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir werden heulen |
wir werden heulen |
wir würden heulen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet heulen |
ihr werdet heulen |
ihr würdet heulen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden heulen |
sie werden heulen |
sie würden heulen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde geheult haben |
ich werde geheult haben |
ich würde geheult haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst geheult haben |
du werdest geheult haben |
du würdest geheult haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird geheult haben |
er/sie/es werde geheult haben |
er/sie/es würde geheult haben |
es wird geheult worden sein |
es werde geheult worden sein |
es würde geheult worden sein |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir werden geheult haben |
wir werden geheult haben |
wir würden geheult haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet geheult haben |
ihr werdet geheult haben |
ihr würdet geheult haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden geheult haben |
sie werden geheult haben |
sie würden geheult haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |