Flexion:interrogare
interrogare (Konjugation) (Italienisch)
Konjugation des Verbes interrogare:
| Indikativ - indicativo | ||||
|---|---|---|---|---|
| Präsens presente |
Imperfekt imperfetto |
Historisches Perfekt passato remoto |
Futur I futuro semplice | |
| io | interrogo | interrogavo | interrogai | interrogherò |
| tu | interroghi | interrogavi | interrogasti | interrogherai |
| lui/ lei | interroga | interrogava | interrogò | interrogherà |
| noi | interroghiamo | interrogavamo | interrogammo | interrogheremo |
| voi | interrogate | interrogavate | interrogaste | interrogherete |
| loro | interrogano | interrogavano | interrogarono | interrogheranno |
| Perfekt passato prossimo |
Plusquamperfekt trapassato prossimo |
Historisches Plusquamperfekt trapassato remoto |
Futur II futuro anteriore | |
| io | ho interrogato | avevo interrogato | ebbi interrogato | avrò interrogato |
| tu | hai interrogato | avevi interrogato | avesti interrogato | avrai interrogato |
| lui/ lei | ha interrogato | aveva interrogato | ebbe interrogato | avrà interrogato |
| noi | abbiamo interrogato | avevamo interrogato | avemmo interrogato | avremo interrogato |
| voi | avete interrogato | avevate interrogato | aveste interrogato | avrete interrogato |
| loro | hanno interrogato | avevano interrogato | avevano interrogato | avranno interrogato |
| Konditional - conditionale, Konjunktiv - congiuntivo und Imperativ - imperativo | ||||
| Konditional condizionale presente |
Konjunktiv Präsens congiuntivo presente |
Konjunktiv Imperfekt congiuntivo imperfetto |
Imperativ imperativo | |
| io | interrogherei | interroghi | interrogassi | — |
| tu | interrogheresti | interroghi | interrogassi | interroga |
| lui / lei | interrogherebbe | interroghi | interrogasse | interroghi |
| noi | interrogheremmo | interroghiamo | interrogassimo | interroghiamo |
| voi | interroghereste | interroghiate | interrogaste | interrogate |
| loro | interrogherebbero | interroghino | interrogassero | interroghino |
| Konditional II condizionale passato |
Konjunktiv Perfekt congiuntivo passato |
Konjunktiv Plusquamperfekt congiuntivo trapassato |
||
| io | avrei interrogato | abbia interrogato | avessi interrogato | |
| tu | avresti interrogato | abbia interrogato | avessi interrogato | |
| lui/ lei | avrebbe interrogato | abbia interrogato | avesse interrogato | |
| noi | avremmo interrogato | abbiamo interrogato | avessimo interrogato | |
| voi | avreste interrogato | abbiate interrogato | aveste interrogato | |
| loro | avrebbero interrogato | abbiano interrogato | avessero interrogato | |
| Partizip - participio, Gerundium - gerundio und Infinitiv - infinito | ||||
| Partizip Präsens participio presente |
interrogante | |||
| Partizip Perfekt participio passato |
interrogato | |||
| Gerundium Präsens gerundio presente |
interrogando | |||
| Gerundium Perfekt gerundio passato |
avendo interrogato | |||
| Infinitiv Präsens infinito presente |
interrogare | |||
| Infinitiv Perfekt infinito passato |
avere interrogato | |||
interrogāre (Konjugation) (Latein)
- zurück zu interrogare
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | interrogāre | interrogāvisse | interrogātūrum, -am, -um esse |
| Passiv | interrogārī | interrogātum, -am, -um esse | interrogātum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| interrogāns | interrogātus, -a, -um | interrogātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| interrogandī | interrogandus, -a, -um | interrogātum | interrogātū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | interrogā! | interrogāre! | interrogātō! | interrogātor! |
| Sg. 3. Pers. | interrogātō! | interrogātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | interrogāte! | interrogāminī! | interrogātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | interrogantō! | interrogantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | interrogō | interrogem | interrogor | interroger |
| Sg. 2. Pers. | interrogās | interrogēs | interrogāris | interrogēris |
| Sg. 3. Pers. | interrogat | interroget | interrogātur | interrogētur |
| Pl. 1. Pers. | interrogāmus | interrogēmus | interrogāmur | interrogēmur |
| Pl. 2. Pers. | interrogātis | interrogētis | interrogāminī | interrogēminī |
| Pl. 3. Pers. | interrogant | interrogent | interrogantur | interrogentur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | interrogābam | interrogārem | interrogābar | interrogārer |
| Sg. 2. Pers. | interrogābās | interrogārēs | interrogābāris | interrogārēris |
| Sg. 3. Pers. | interrogābat | interrogāret | interrogābātur | interrogārētur |
| Pl. 1. Pers. | interrogābāmus | interrogārēmus | interrogābāmur | interrogārēmur |
| Pl. 2. Pers. | interrogābātis | interrogārētis | interrogābāminī | interrogārēminī |
| Pl. 3. Pers. | interrogābant | interrogārent | interrogābantur | interrogārentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | interrogābō | interrogābor | ||
| Sg. 2. Pers. | interrogābis | interrogāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | interrogābit | interrogābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | interrogābimus | interrogābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | interrogābitis | interrogābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | interrogābunt | interrogābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | interrogāvī | interrogāverim | interrogātus, -a, -um sum | interrogātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | interrogāvistī | interrogāveris | interrogātus, -a, -um es | interrogātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | interrogāvit | interrogāverit | interrogātus, -a, -um est | interrogātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | interrogāvimus | interrogāverimus | interrogātī, -ae, -a sumus | interrogātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | interrogāvistis | interrogāveritis | interrogātī, -ae, -a estis | interrogātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | interrogāvērunt | interrogāverint | interrogātī, -ae, -a sunt | interrogātī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | interrogāveram | interrogāvissem | interrogātus, -a, -um eram | interrogātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | interrogāverās | interrogāvissēs | interrogātus, -a, -um erās | interrogātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | interrogāverat | interrogāvisset | interrogātus, -a, -um erat | interrogātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | interrogāverāmus | interrogāvissēmus | interrogātī, -ae, -a erāmus | interrogātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | interrogāverātis | interrogāvissētis | interrogātī, -ae, -a erātis | interrogātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | interrogāverant | interrogāvissent | interrogātī, -ae, -a erant | interrogātī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | interrogāverō | interrogātus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | interrogāveris | interrogātus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | interrogāverit | interrogātus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | interrogāverimus | interrogātī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | interrogāveritis | interrogātī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | interrogāverint | interrogātī, -ae, -a erunt | ||