Flexion:kandieren/Gerundivum
kandieren (Deklination des Gerundivums) (Deutsch)
| Singular | Plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | — | |||||
| Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | |
| Starke Deklination | ||||||||
| Nominativ | — |
zu kandierender | — |
zu kandierende | — |
zu kandierendes | — |
zu kandierende |
| Genitiv | — |
zu kandierenden | — |
zu kandierender | — |
zu kandierenden | — |
zu kandierender |
| Dativ | — |
zu kandierendem | — |
zu kandierender | — |
zu kandierendem | — |
zu kandierenden |
| Akkusativ | — |
zu kandierenden | — |
zu kandierende | — |
zu kandierendes | — |
zu kandierende |
| Schwache Deklination | ||||||||
| Nominativ | der | zu kandierende | die | zu kandierende | das | zu kandierende | die | zu kandierenden |
| Genitiv | des | zu kandierenden | der | zu kandierenden | des | zu kandierenden | der | zu kandierenden |
| Dativ | dem | zu kandierenden | der | zu kandierenden | dem | zu kandierenden | den | zu kandierenden |
| Akkusativ | den | zu kandierenden | die | zu kandierende | das | zu kandierende | die | zu kandierenden |
| Gemischte Deklination | ||||||||
| Nominativ | ein | zu kandierender | eine | zu kandierende | ein | zu kandierendes | (keine) | zu kandierenden |
| Genitiv | eines | zu kandierenden | einer | zu kandierenden | eines | zu kandierenden | (keiner) | zu kandierenden |
| Dativ | einem | zu kandierenden | einer | zu kandierenden | einem | zu kandierenden | (keinen) | zu kandierenden |
| Akkusativ | einen | zu kandierenden | eine | zu kandierende | ein | zu kandierendes | (keine) | zu kandierenden |
| Prädikativ[1] | ||||||||
| er ist zu kandieren | sie ist zu kandieren | es ist zu kandieren | sie sind zu kandieren | |||||
- ↑ Die mit dem zu-Infinitiv gebildete Form des Prädikativs ist keine Form des Gerundivums und ist hier nur zur Veranschaulichung des formalen Unterschieds gelistet.