keifen (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu keifen
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
keifen |
gekeift haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
zu keifen |
gekeift zu haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| keifend |
gekeift |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:keifend |
— |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
keif! keife! |
— |
— |
ungebräuchlich: habe gekeift! |
— |
— |
| 2. Person Plural |
keift! |
— |
— |
ungebräuchlich: habt gekeift! |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
keifen Sie! |
— |
— |
ungebräuchlich: haben Sie gekeift! |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich keife |
ich keife |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du keifst |
du keifest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es keift |
er/sie/es keife |
es wird gekeift |
es werde gekeift |
es ist gekeift |
es sei gekeift |
| 1. Person Plural |
wir keifen |
wir keifen |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr keift |
ihr keifet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie keifen |
sie keifen |
— |
— |
— |
— |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich keifte |
ich keifte |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du keiftest |
du keiftest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es keifte |
er/sie/es keifte |
es wurde gekeift |
es würde gekeift |
es war gekeift |
es wäre gekeift |
| 1. Person Plural |
wir keiften |
wir keiften |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr keiftet |
ihr keiftet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie keiften |
sie keiften |
— |
— |
— |
— |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich habe gekeift |
ich habe gekeift |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hast gekeift |
du habest gekeift |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hat gekeift |
er/sie/es habe gekeift |
es ist gekeift worden |
es sei gekeift worden |
es ist gekeift gewesen |
es sei gekeift gewesen |
| 1. Person Plural |
wir haben gekeift |
wir haben gekeift |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr habt gekeift |
ihr habet gekeift |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie haben gekeift |
sie haben gekeift |
— |
— |
— |
— |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich hatte gekeift |
ich hätte gekeift |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hattest gekeift |
du hättest gekeift |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hatte gekeift |
er/sie/es hätte gekeift |
es war gekeift worden |
es wäre gekeift worden |
es war gekeift gewesen |
es wäre gekeift gewesen |
| 1. Person Plural |
wir hatten gekeift |
wir hätten gekeift |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr hattet gekeift |
ihr hättet gekeift |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie hatten gekeift |
sie hätten gekeift |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde keifen |
ich werde keifen |
ich würde keifen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst keifen |
du werdest keifen |
du würdest keifen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird keifen |
er/sie/es werde keifen |
er/sie/es würde keifen |
es wird gekeift werden |
es werde gekeift werden |
es würde gekeift werden |
es wird gekeift sein |
es werde gekeift sein |
es würde gekeift sein |
| 1. Person Plural |
wir werden keifen |
wir werden keifen |
wir würden keifen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet keifen |
ihr werdet keifen |
ihr würdet keifen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden keifen |
sie werden keifen |
sie würden keifen |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde gekeift haben |
ich werde gekeift haben |
ich würde gekeift haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst gekeift haben |
du werdest gekeift haben |
du würdest gekeift haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird gekeift haben |
er/sie/es werde gekeift haben |
er/sie/es würde gekeift haben |
es wird gekeift worden sein |
es werde gekeift worden sein |
es würde gekeift worden sein |
es wird gekeift gewesen sein |
es werde gekeift gewesen sein |
es würde gekeift gewesen sein |
| 1. Person Plural |
wir werden gekeift haben |
wir werden gekeift haben |
wir würden gekeift haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet gekeift haben |
ihr werdet gekeift haben |
ihr würdet gekeift haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden gekeift haben |
sie werden gekeift haben |
sie würden gekeift haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |