Flexion:kennen/Gerundivum
kennen (Deklination des Gerundivums) (Deutsch)
| Singular | Plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | — | |||||
| Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | |
| Starke Deklination | ||||||||
| Nominativ | — |
zu kennender | — |
zu kennende | — |
zu kennendes | — |
zu kennende |
| Genitiv | — |
zu kennenden | — |
zu kennender | — |
zu kennenden | — |
zu kennender |
| Dativ | — |
zu kennendem | — |
zu kennender | — |
zu kennendem | — |
zu kennenden |
| Akkusativ | — |
zu kennenden | — |
zu kennende | — |
zu kennendes | — |
zu kennende |
| Schwache Deklination | ||||||||
| Nominativ | der | zu kennende | die | zu kennende | das | zu kennende | die | zu kennenden |
| Genitiv | des | zu kennenden | der | zu kennenden | des | zu kennenden | der | zu kennenden |
| Dativ | dem | zu kennenden | der | zu kennenden | dem | zu kennenden | den | zu kennenden |
| Akkusativ | den | zu kennenden | die | zu kennende | das | zu kennende | die | zu kennenden |
| Gemischte Deklination | ||||||||
| Nominativ | ein | zu kennender | eine | zu kennende | ein | zu kennendes | (keine) | zu kennenden |
| Genitiv | eines | zu kennenden | einer | zu kennenden | eines | zu kennenden | (keiner) | zu kennenden |
| Dativ | einem | zu kennenden | einer | zu kennenden | einem | zu kennenden | (keinen) | zu kennenden |
| Akkusativ | einen | zu kennenden | eine | zu kennende | ein | zu kennendes | (keine) | zu kennenden |
| Prädikativ[1] | ||||||||
| er ist zu kennen | sie ist zu kennen | es ist zu kennen | sie sind zu kennen | |||||
- ↑ Die mit dem zu-Infinitiv gebildete Form des Prädikativs ist keine Form des Gerundivums und ist hier nur zur Veranschaulichung des formalen Unterschieds gelistet.