kieken (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu kieken
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
kieken |
gekiekt haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
zu kieken |
gekiekt zu haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| kiekend |
gekiekt |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| — |
— |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
kiek! kieke! |
— |
— |
ungebräuchlich: habe gekiekt! |
— |
— |
| 2. Person Plural |
kiekt! |
— |
— |
ungebräuchlich: habt gekiekt! |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
kieken Sie! |
— |
— |
ungebräuchlich: haben Sie gekiekt! |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich kieke |
ich kieke |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du kiekst |
du kiekest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es kiekt |
er/sie/es kieke |
es wird gekiekt |
es werde gekiekt |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir kieken |
wir kieken |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr kiekt |
ihr kieket |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie kieken |
sie kieken |
— |
— |
— |
— |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich kiekte |
ich kiekte |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du kiektest |
du kiektest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es kiekte |
er/sie/es kiekte |
es wurde gekiekt |
es würde gekiekt |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir kiekten |
wir kiekten |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr kiektet |
ihr kiektet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie kiekten |
sie kiekten |
— |
— |
— |
— |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich habe gekiekt |
ich habe gekiekt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hast gekiekt |
du habest gekiekt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hat gekiekt |
er/sie/es habe gekiekt |
es ist gekiekt worden |
es sei gekiekt worden |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir haben gekiekt |
wir haben gekiekt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr habt gekiekt |
ihr habet gekiekt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie haben gekiekt |
sie haben gekiekt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich hatte gekiekt |
ich hätte gekiekt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hattest gekiekt |
du hättest gekiekt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hatte gekiekt |
er/sie/es hätte gekiekt |
es war gekiekt worden |
es wäre gekiekt worden |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir hatten gekiekt |
wir hätten gekiekt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr hattet gekiekt |
ihr hättet gekiekt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie hatten gekiekt |
sie hätten gekiekt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde kieken |
ich werde kieken |
ich würde kieken |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst kieken |
du werdest kieken |
du würdest kieken |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird kieken |
er/sie/es werde kieken |
er/sie/es würde kieken |
es wird gekiekt werden |
es werde gekiekt werden |
es würde gekiekt werden |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir werden kieken |
wir werden kieken |
wir würden kieken |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet kieken |
ihr werdet kieken |
ihr würdet kieken |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden kieken |
sie werden kieken |
sie würden kieken |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde gekiekt haben |
ich werde gekiekt haben |
ich würde gekiekt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst gekiekt haben |
du werdest gekiekt haben |
du würdest gekiekt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird gekiekt haben |
er/sie/es werde gekiekt haben |
er/sie/es würde gekiekt haben |
es wird gekiekt worden sein |
es werde gekiekt worden sein |
es würde gekiekt worden sein |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir werden gekiekt haben |
wir werden gekiekt haben |
wir würden gekiekt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet gekiekt haben |
ihr werdet gekiekt haben |
ihr würdet gekiekt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden gekiekt haben |
sie werden gekiekt haben |
sie würden gekiekt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |