mordēre (Konjugation) (Latein)
- zurück zu mordere
| Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
Infinitiv Futur |
| Aktiv |
mordēre |
momordisse |
morsūrum, -am, -um esse |
| Passiv |
mordērī |
morsum, -am, -um esse |
morsum īrī |
| Partizipien |
|
Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Futur Aktiv |
| mordēns |
morsus, -a, -um |
morsūrus, -a, -um |
| Gerundium, Gerundivum, Supina |
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum I |
Supinum II |
| mordendī |
mordendus, -a, -um |
morsum |
morsū |
Imperativ
| Person |
Präsens |
Futur |
| Aktiv |
Passiv |
Aktiv |
Passiv |
| Sg. 2. Pers. |
mordē! |
mordēre! |
mordētō! |
mordētor! |
| Sg. 3. Pers. |
|
|
mordētō! |
mordētor! |
| Pl. 2. Pers. |
mordēte! |
mordēminī! |
mordētōte! |
|
| Pl. 3. Pers. |
|
|
mordentō! |
mordentor! |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
mordeō |
mordeam |
mordeor |
mordear |
| Sg. 2. Pers. |
mordēs |
mordeās |
mordēris |
mordeāris |
| Sg. 3. Pers. |
mordet |
mordeat |
mordētur |
mordeātur |
| Pl. 1. Pers. |
mordēmus |
mordeāmus |
mordēmur |
mordeāmur |
| Pl. 2. Pers. |
mordētis |
mordeātis |
mordēmini |
mordeāminī |
| Pl. 3. Pers. |
mordent |
mordeant |
mordentur |
mordeantur |
| Text |
| Imperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
mordēbam |
mordērem |
mordēbar |
mordērer |
| Sg. 2. Pers. |
mordēbās |
mordērēs |
mordēbāris |
mordērēris |
| Sg. 3. Pers. |
mordēbat |
mordēret |
mordēbātur |
mordērētur |
| Pl. 1. Pers. |
mordēbāmus |
mordērēmus |
mordēbāmur |
mordērēmur |
| Pl. 2. Pers. |
mordēbātis |
mordērētis |
mordēbāminī |
mordērēminī |
| Pl. 3. Pers. |
mordēbant |
mordērent |
mordēbantur |
mordērentur |
| Text |
| Futur I |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
mordēbō |
|
mordēbor |
|
| Sg. 2. Pers. |
mordēbis |
mordēberis |
| Sg. 3. Pers. |
mordēbit |
mordēbitur |
| Pl. 1. Pers. |
mordēbimus |
mordēbimur |
| Pl. 2. Pers. |
mordēbitis |
mordēbiminī |
| Pl. 3. Pers. |
mordēbunt |
mordēbuntur |
| Text |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
momordī |
momorderim |
morsus, -a, -um sum |
morsus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. |
momordistī |
momorderis |
morsus, -a, -um es |
morsus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. |
momordit |
momorderit |
morsus, -a, -um est |
morsus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. |
momordimus |
momorderimus |
morsī, -ae, -a sumus |
morsī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. |
momordistis |
momorderitis |
morsī, -ae, -a estis |
morsī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. |
momordērunt |
momorderint |
morsī, -ae, -a sunt |
morsī, -ae, -a sint |
| Text |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
momorderam |
momordissem |
morsus, -a, -um eram |
morsus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. |
momorderās |
momordissēs |
morsus, -a, -um erās |
morsus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. |
momorderat |
momordisset |
morsus, -a, -um erat |
morsus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. |
momorderāmus |
momordissēmus |
morsī, -ae, -a erāmus |
morsī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. |
momorderātis |
momordissētis |
morsī, -ae, -a erātis |
morsī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. |
momorderant |
momordissent |
morsī, -ae, -a erant |
morsī, -ae, -a essent |
| Text |
| Futur II |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
momorderō |
|
morsus, -a, -um erō |
|
| Sg. 2. Pers. |
momorderis |
morsus, -a, -um eris |
| Sg. 3. Pers. |
momorderit |
morsus, -a, -um erit |
| Pl. 1. Pers. |
momorderimus |
morsī, -ae, -a erimus |
| Pl. 2. Pers. |
momorderitis |
morsī, -ae, -a eritis |
| Pl. 3. Pers. |
momorderint |
morsī, -ae, -a erunt |