pappare (Konjugation) (Latein)
- zurück zu pappare
| Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
Infinitiv Futur |
| Aktiv |
pappāre |
pappāvisse |
pappātūrum, -am, -um esse |
| Passiv |
pappārī |
pappātum, -am, -um esse |
pappātum īrī |
| Partizipien |
|
Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Futur Aktiv |
| pappāns |
pappātus, -a, -um |
pappātūrus, -a, -um |
| Gerundium, Gerundivum, Supina |
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum I |
Supinum II |
| pappandī |
pappandus, -a, -um |
pappātum |
pappātū |
|
Imperativ
| Person |
Präsens |
Futur |
| Aktiv |
Passiv |
Aktiv |
Passiv |
| Sg. 2. Pers. |
pappā! |
pappāre! |
pappātō! |
pappātor! |
| Sg. 3. Pers. |
|
|
pappātō! |
pappātor! |
| Pl. 2. Pers. |
pappāte! |
pappāminī! |
pappātōte! |
|
| Pl. 3. Pers. |
|
|
pappantō! |
pappantor! |
|
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
pappō |
pappem |
pappor |
papper |
| Sg. 2. Pers. |
pappās |
pappēs |
pappāris |
pappēris |
| Sg. 3. Pers. |
pappat |
pappet |
pappātur |
pappētur |
| Pl. 1. Pers. |
pappāmus |
pappēmus |
pappāmur |
pappēmur |
| Pl. 2. Pers. |
pappātis |
pappētis |
pappāminī |
pappēminī |
| Pl. 3. Pers. |
pappant |
pappent |
pappantur |
pappentur |
| Text |
| Imperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
pappābam |
pappārem |
pappābar |
pappārer |
| Sg. 2. Pers. |
pappābās |
pappārēs |
pappābāris |
pappārēris |
| Sg. 3. Pers. |
pappābat |
pappāret |
pappābātur |
pappārētur |
| Pl. 1. Pers. |
pappābāmus |
pappārēmus |
pappābāmur |
pappārēmur |
| Pl. 2. Pers. |
pappābātis |
pappārētis |
pappābāminī |
pappārēminī |
| Pl. 3. Pers. |
pappābant |
pappārent |
pappābantur |
pappārentur |
| Text |
| Futur I |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
pappābō |
|
pappābor |
|
| Sg. 2. Pers. |
pappābis |
pappāberis |
| Sg. 3. Pers. |
pappābit |
pappābitur |
| Pl. 1. Pers. |
pappābimus |
pappābimur |
| Pl. 2. Pers. |
pappābitis |
pappābiminī |
| Pl. 3. Pers. |
pappābunt |
pappābuntur |
| Text |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
pappāvī |
pappāverim |
pappātus, -a, -um sum |
pappātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. |
pappāvistī |
pappāveris |
pappātus, -a, -um es |
pappātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. |
pappāvit |
pappāverit |
pappātus, -a, -um est |
pappātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. |
pappāvimus |
pappāverimus |
pappātī, -ae, -a sumus |
pappātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. |
pappāvistis |
pappāveritis |
pappātī, -ae, -a estis |
pappātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. |
pappāvērunt |
pappāverint |
pappātī, -ae, -a sunt |
pappātī, -ae, -a sint |
| Text |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
pappāveram |
pappāvissem |
pappātus, -a, -um eram |
pappātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. |
pappāverās |
pappāvissēs |
pappātus, -a, -um erās |
pappātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. |
pappāverat |
pappāvisset |
pappātus, -a, -um erat |
pappātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. |
pappāverāmus |
pappāvissēmus |
pappātī, -ae, -a erāmus |
pappātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. |
pappāverātis |
pappāvissētis |
pappātī, -ae, -a erātis |
pappātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. |
pappāverant |
pappāvissent |
pappātī, -ae, -a erant |
pappātī, -ae, -a essent |
| Text |
| Futur II |
|
Aktiv |
Passiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
pappāverō |
|
pappātus, -a, -um erō |
|
| Sg. 2. Pers. |
pappāveris |
pappātus, -a, -um eris |
| Sg. 3. Pers. |
pappāverit |
pappātus, -a, -um erit |
| Pl. 1. Pers. |
pappāverimus |
pappātī, -ae, -a erimus |
| Pl. 2. Pers. |
pappāveritis |
pappātī, -ae, -a eritis |
| Pl. 3. Pers. |
pappāverint |
pappātī, -ae, -a erunt |