patī (Konjugation) (Latein)
- zurück zu pati
| Infinitive |
| Präsens |
patī |
| Perfekt |
passum, -am, -um esse |
| Futur |
passūrum, -am, -um esse |
| Partizipien |
| Präsens |
patiēns |
| Perfekt |
passus, -a, -um |
| Futur |
passūrus, -a, -um |
| Gerundium, Gerundivum, Supina |
| Gerundium |
Gerundivum passivische Bedeutung |
Supinum I |
Supinum II |
| patiendī |
patiendus, -a, -um |
passum |
passū |
Imperativ
| Person |
Präsens |
Futur |
| Sg. 2. Pers. |
patere! |
patitor! |
| Sg. 3. Pers. |
|
patitor! |
| Pl. 2. Pers. |
patiminī!
|
|
| Pl. 3. Pers. |
|
patiuntor! |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
patior |
patiar |
| Sg. 2. Pers. |
pateris |
patiāris |
| Sg. 3. Pers. |
patitur |
patiātur |
| Pl. 1. Pers. |
patimur |
patiāmur |
| Pl. 2. Pers. |
patiminī |
patiāminī |
| Pl. 3. Pers. |
patiuntur |
patiantur |
| Text |
| Imperfekt |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
patiēbar |
paterer |
| Sg. 2. Pers. |
patiēbāris |
paterēris |
| Sg. 3. Pers. |
patiēbātur |
paterētur |
| Pl. 1. Pers. |
patiēbāmur |
paterēmur |
| Pl. 2. Pers. |
patiēbāminī |
paterēminī |
| Pl. 3. Pers. |
patiēbantur |
paterentur |
| Text |
| Futur I |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
patiar |
|
| Sg. 2. Pers. |
patiēris |
| Sg. 3. Pers. |
patiētur |
| Pl. 1. Pers. |
patiēmur |
| Pl. 2. Pers. |
patiēminī |
| Pl. 3. Pers. |
patientur |
| Text |
| Perfekt |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
passus, -a, -um sum |
passus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. |
passus, -a, -um es |
passus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. |
passus, -a, -um est |
passus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. |
passī, -ae, -a sumus |
passī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. |
passī, -ae, -a estis |
passī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. |
passī, -ae, -a sunt |
passī, -ae, -a sint |
| Text |
| Plusquamperfekt |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
passus, -a, -um eram |
passus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. |
passus, -a, -um erās |
passus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. |
passus, -a, -um erat |
passus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. |
passī, -ae, -a erāmus |
passī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. |
passī, -ae, -a erātis |
passī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. |
passī, -ae, -a erant |
passī, -ae, -a essent |
| Text |
| Futur II |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. |
passus, -a, -um erō |
|
| Sg. 2. Pers. |
passus, -a, -um eris |
| Sg. 3. Pers. |
passus, -a, -um erit |
| Pl. 1. Pers. |
passī, -ae, -a erimus |
| Pl. 2. Pers. |
passī, -ae, -a eritis |
| Pl. 3. Pers. |
passī, -ae, -a erunt |