quaken (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu quaken
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
quaken |
gequakt haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
zu quaken |
gequakt zu haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| quakend |
gequakt |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:quakend |
Flexion:gequakt |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
quak! quake! |
— |
— |
ungebräuchlich: habe gequakt! |
— |
— |
| 2. Person Plural |
quakt! |
— |
— |
ungebräuchlich: habt gequakt! |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
quaken Sie! |
— |
— |
ungebräuchlich: haben Sie gequakt! |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich quake |
ich quake |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du quakst |
du quakest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es quakt |
er/sie/es quake |
es wird gequakt |
es werde gequakt |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir quaken |
wir quaken |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr quakt |
ihr quaket |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie quaken |
sie quaken |
— |
— |
— |
— |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich quakte |
ich quakte |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du quaktest |
du quaktest |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es quakte |
er/sie/es quakte |
es wurde gequakt |
es würde gequakt |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir quakten |
wir quakten |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr quaktet |
ihr quaktet |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie quakten |
sie quakten |
— |
— |
— |
— |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
ich habe gequakt |
ich habe gequakt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hast gequakt |
du habest gequakt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hat gequakt |
er/sie/es habe gequakt |
es ist gequakt worden |
es sei gequakt worden |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir haben gequakt |
wir haben gequakt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr habt gequakt |
ihr habet gequakt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie haben gequakt |
sie haben gequakt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich hatte gequakt |
ich hätte gequakt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du hattest gequakt |
du hättest gequakt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hatte gequakt |
er/sie/es hätte gequakt |
es war gequakt worden |
es wäre gequakt worden |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir hatten gequakt |
wir hätten gequakt |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr hattet gequakt |
ihr hättet gequakt |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie hatten gequakt |
sie hätten gequakt |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde quaken |
ich werde quaken |
ich würde quaken |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst quaken |
du werdest quaken |
du würdest quaken |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird quaken |
er/sie/es werde quaken |
er/sie/es würde quaken |
es wird gequakt werden |
es werde gequakt werden |
es würde gequakt werden |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir werden quaken |
wir werden quaken |
wir würden quaken |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet quaken |
ihr werdet quaken |
ihr würdet quaken |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden quaken |
sie werden quaken |
sie würden quaken |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
ich werde gequakt haben |
ich werde gequakt haben |
ich würde gequakt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
du wirst gequakt haben |
du werdest gequakt haben |
du würdest gequakt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird gequakt haben |
er/sie/es werde gequakt haben |
er/sie/es würde gequakt haben |
es wird gequakt worden sein |
es werde gequakt worden sein |
es würde gequakt worden sein |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
wir werden gequakt haben |
wir werden gequakt haben |
wir würden gequakt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
ihr werdet gequakt haben |
ihr werdet gequakt haben |
ihr würdet gequakt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden gequakt haben |
sie werden gequakt haben |
sie würden gequakt haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |