veralgen (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu veralgen
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
veralgen |
veralgt sein |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
veralgt sein |
veralgt gewesen sein |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
zu veralgen |
veralgt zu sein |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
veralgt zu sein |
veralgt gewesen zu sein |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| veralgend |
veralgt |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:veralgend |
Flexion:veralgt |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es veralgt |
er/sie/es veralge |
— |
— |
er/sie/es ist veralgt |
er/sie/es sei veralgt |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie veralgen |
sie veralgen |
— |
— |
sie sind veralgt |
sie seien veralgt |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es veralgte |
er/sie/es veralgte |
— |
— |
er/sie/es war veralgt |
er/sie/es wäre veralgt |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie veralgten |
sie veralgten |
— |
— |
sie waren veralgt |
sie wären veralgt |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es ist veralgt |
er/sie/es sei veralgt |
— |
— |
er/sie/es ist veralgt gewesen |
er/sie/es sei veralgt gewesen |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie sind veralgt |
sie seien veralgt |
— |
— |
sie sind veralgt gewesen |
sie seien veralgt gewesen |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es war veralgt |
er/sie/es wäre veralgt |
— |
— |
er/sie/es war veralgt gewesen |
er/sie/es wäre veralgt gewesen |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie waren veralgt |
sie wären veralgt |
— |
— |
sie waren veralgt gewesen |
sie wären veralgt gewesen |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird veralgen |
er/sie/es werde veralgen |
er/sie/es würde veralgen |
— |
— |
— |
er/sie/es wird veralgt sein |
er/sie/es werde veralgt sein |
er/sie/es würde veralgt sein |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden veralgen |
sie werden veralgen |
sie würden veralgen |
— |
— |
— |
sie werden veralgt sein |
sie werden veralgt sein |
sie würden veralgt sein |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird veralgt sein |
er/sie/es werde veralgt sein |
er/sie/es würde veralgt sein |
— |
— |
— |
er/sie/es wird veralgt gewesen sein |
er/sie/es werde veralgt gewesen sein |
er/sie/es würde veralgt gewesen sein |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden veralgt sein |
sie werden veralgt sein |
sie würden veralgt sein |
— |
— |
— |
sie werden veralgt gewesen sein |
sie werden veralgt gewesen sein |
sie würden veralgt gewesen sein |