Flexion:verbummeln/Gerundivum
verbummeln (Deklination des Gerundivums) (Deutsch)
| Singular | Plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | — | |||||
| Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | Artikel | Wortform | |
| Starke Deklination | ||||||||
| Nominativ | — |
zu verbummelnder | — |
zu verbummelnde | — |
zu verbummelndes | — |
zu verbummelnde |
| Genitiv | — |
zu verbummelnden | — |
zu verbummelnder | — |
zu verbummelnden | — |
zu verbummelnder |
| Dativ | — |
zu verbummelndem | — |
zu verbummelnder | — |
zu verbummelndem | — |
zu verbummelnden |
| Akkusativ | — |
zu verbummelnden | — |
zu verbummelnde | — |
zu verbummelndes | — |
zu verbummelnde |
| Schwache Deklination | ||||||||
| Nominativ | der | zu verbummelnde | die | zu verbummelnde | das | zu verbummelnde | die | zu verbummelnden |
| Genitiv | des | zu verbummelnden | der | zu verbummelnden | des | zu verbummelnden | der | zu verbummelnden |
| Dativ | dem | zu verbummelnden | der | zu verbummelnden | dem | zu verbummelnden | den | zu verbummelnden |
| Akkusativ | den | zu verbummelnden | die | zu verbummelnde | das | zu verbummelnde | die | zu verbummelnden |
| Gemischte Deklination | ||||||||
| Nominativ | ein | zu verbummelnder | eine | zu verbummelnde | ein | zu verbummelndes | (keine) | zu verbummelnden |
| Genitiv | eines | zu verbummelnden | einer | zu verbummelnden | eines | zu verbummelnden | (keiner) | zu verbummelnden |
| Dativ | einem | zu verbummelnden | einer | zu verbummelnden | einem | zu verbummelnden | (keinen) | zu verbummelnden |
| Akkusativ | einen | zu verbummelnden | eine | zu verbummelnde | ein | zu verbummelndes | (keine) | zu verbummelnden |
| Prädikativ[1] | ||||||||
| er ist zu verbummeln | sie ist zu verbummeln | es ist zu verbummeln | sie sind zu verbummeln | |||||
- ↑ Die mit dem zu-Infinitiv gebildete Form des Prädikativs ist keine Form des Gerundivums und ist hier nur zur Veranschaulichung des formalen Unterschieds gelistet.