Gallus
Gallus (Latein)
Substantiv, m
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | Gallus | Gallī |
| Genitiv | Gallī | Gallōrum |
| Dativ | Gallō | Gallīs |
| Akkusativ | Gallum | Gallōs |
| Vokativ | Galle | Gallī |
| Ablativ | Gallō | Gallīs |
Worttrennung:
- Gal·lus, Plural: Gal·li
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] meist im Plural: Einwohner von Gallien; Gallier
- [2] übertragen: Gladiator in gallischer Rüstung; Gallier
Herkunft:
- [1] griechisch Γάλλοι (Galloi☆) → grc[1]
Weibliche Wortformen:
- [1] Galla
Beispiele:
- [1] „Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur.“ (Caes. Gall. 1,1,1)[2]
- [1] „Hac confirmata opinione timoris idoneum quendam hominem et callidum delegit Gallum ex iis, quos auxilii causa secum habebat.“ (Caes. 3,18,2)[3]
- [2] „pugnanti adversus murmillonem, cantatur: „Non te peto, piscem peto. quid me fugis, Galle?" quia murmillonicum genus armaturae Gallicum est, ipsique murmillones ante Galli appellabantur; in quorum galeis piscis effigies inerat.“ (Fest. p.385)[4]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „Galli“
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. Galli“ (Zeno.org), Band 1, Sp. 2898-2899.
- [1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 222.
- [1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „Gallus²“ Seite 828.
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. Galli“ (Zeno.org)
- ↑ Gaius Iulius Caesar: Bellum Gallicum. In: Wolfgang Hering (Herausgeber): Commentarii. stereotype 1. Auflage. Vol. I, Walter de Gruyter, Berlin/New York 2008, ISBN 978-3-598-71127-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1987), Seite 1.
- ↑ Gaius Iulius Caesar: Bellum Gallicum. In: Wolfgang Hering (Herausgeber): Commentarii. stereotype 1. Auflage. Vol. I, Walter de Gruyter, Berlin/New York 2008, ISBN 978-3-598-71127-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1987), Seite 47.
- ↑ Sextus Pompeius Festus; Wallace Martin Lindsay (Herausgeber): De verborum significatu quae supersunt cum Pauli epitome. stereotype Auflage der 1. Auflage. B. G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1997 (Erstauflage 1913), ISBN 3-519-01349-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 358.
Substantiv, m, Toponym
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | Gallus | — |
| Genitiv | Gallī | — |
| Dativ | Gallō | — |
| Akkusativ | Gallum | — |
| Vokativ | Galle | — |
| Ablativ | Gallō | — |
Worttrennung:
- Gal·lus
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Fluss in Phrygien
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „3. Gallus“ (Zeno.org), Band 1, Sp. 2900-2901.
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „Gallus⁵“ Seite 828.
- [1] Walther Ruge: Gallos 3. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band VII,1, Stuttgart 1910, Spalte 674.
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „3. Gallus“ (Zeno.org)