Kööpenhamina
Kööpenhamina (Finnisch)
Substantiv, Toponym
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | Kööpenhamina | |
| Genitiv | Kööpenhaminan | |
| Partitiv | Kööpenhaminaa | |
| Akkusativ | Kööpenhaminan | |
| Inessiv | Kööpenhaminassa | |
| Elativ | Kööpenhaminasta | |
| Illativ | Kööpenhaminaan | |
| Adessiv | Kööpenhaminalla | |
| Ablativ | Kööpenhaminalta | |
| Allativ | Kööpenhaminalle | |
| Essiv | Kööpenhaminana | |
| Translativ | Kööpenhaminaksi | |
| Abessiv | Kööpenhaminatta | |
| Instruktiv | — | |
| Komitativ | — | - + Possessivsuffix |
Aussprache:
- IPA: [ˈkøːpenhɑˌminɑ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- Kopenhagen, Hauptstadt von Dänemark
Beispiele:
- Valitettavasti en ole koskaan käynyt Kööpenhaminassa. - Leider war ich noch nie in Kopenhagen.