Tukholma
Tukholma (Finnisch)
Substantiv, Toponym
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | Tukholma | |
| Genitiv | Tukholman | |
| Partitiv | Tukholmaa | |
| Akkusativ | Tukholman | |
| Inessiv | Tukholmassa | |
| Elativ | Tukholmasta | |
| Illativ | Tukholmaan | |
| Adessiv | Tukholmalla | |
| Ablativ | Tukholmalta | |
| Allativ | Tukholmalle | |
| Essiv | Tukholmana | |
| Translativ | Tukholmaksi | |
| Abessiv | Tukholmatta | |
| Instruktiv | — | |
| Komitativ | — | - + Possessivsuffix |
Aussprache:
- IPA: [ˈtukholmɑ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Beispiele:
- Turusta pääsee Tukholmaan laivalla. - Von Turku kommt man nach Stockholm mit dem Schiff.