Turku
Turku (Finnisch)
Substantiv, Toponym
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | Turku | |
| Genitiv | Turun | |
| Partitiv | Turkua | |
| Akkusativ | Turun | |
| Inessiv | Turussa | |
| Elativ | Turusta | |
| Illativ | Turkuun | |
| Adessiv | Turulla | |
| Ablativ | Turulta | |
| Allativ | Turulle | |
| Essiv | Turkuna | |
| Translativ | Turuksi | |
| Abessiv | Turutta | |
| Instruktiv | — | |
| Komitativ | — | - + Possessivsuffix |
Aussprache:
- IPA: [ˈturku]
- Hörbeispiele: Turku (Info)
Bedeutungen:
- [1] Turku, Stadt in Finnland
Beispiele:
- [1] Vaimoni on tänä vuonna Turussa töissä. - Meine Frau arbeitet dieses Jahr in Turku.
Übersetzungen
[1] Turku, Stadt in Finnland
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
Turku (Tschechisch)
Deklinierte Form
Worttrennung:
- Tur·ku
Aussprache:
- IPA: [ˈtʊrkʊ]
- Hörbeispiele: —
Grammatische Merkmale: