abattere
abattere (Latein)
Verb
| Zeitform | Person | Wortform |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | abattō |
| 2. Person Singular | abattis | |
| 3. Person Singular | abattit | |
| 1. Person Plural | abattimus | |
| 2. Person Plural | abattitis | |
| 3. Person Plural | abattunt | |
| Perfekt | 1. Person Singular | abattī |
| Imperfekt | 1. Person Singular | abattēbam |
| Futur | 1. Person Singular | abattam |
| PPP | — | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | abattam |
| Imperativ | Singular | abatte |
| Plural | abattite | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:abattere | ||
Nebenformen:
Worttrennung:
- abat·te·re
Bedeutungen:
- [1] transitiv: durch einen Schlag von einer erhöhten Stelle zu Fall bringen; herabschlagen
- [2] transitiv, mittellateinisch: den Münzwert herabsetzen
Herkunft:
Sinnverwandte Wörter:
- [1] amovere, deicere
Beispiele:
- [1] „Si quis hominem extra consilium iudicis de furcas abaterit aut de ramum, ubi incrocatur, reponere praesumpserit, MCC denarios qui faciunt solidos XXX culpabilis iudicetur.“ (pact. leg. Sal. add.)[2]
- [1] „Si quis hominem de bargo vel de furca abattere presumpserit sine voluntate iudicis, mallobergo sabancheo, MDCCC dinarius qui faciunt solidus XLV culpabilis iudicetur.“ (Lex Sal., tit. 41 addit. 1)[3]
Erbwörter:
Übersetzungen
[1] durch einen Schlag von oben zu Fall bringen
|
[2] mittellateinisch, transitiv: den Münzwert herabsetzen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abatto“ Spalte 48.
- [1, 2] Jan Frederik Niermeyer, Co van de Kieft: Mediae latinitatis lexicon minus. Lexique latin médiéval–français/anglais, A Medieval Latin–French/English Dicitonary. 1. Auflage. E. J. Brill, Leiden 1976, ISBN 90-04-04794-8, Seite 1.
Quellen:
- ↑ Wilhelm Meyer-Lübke: Romanisches etymologisches Wörterbuch. 3. vollständig neubearbeitete Auflage. Carl Winter Universitätsverlag, Heidelberg 1935 (Digitalisat), Seite 2.
- ↑ Societas Aperiendis Fontibus Rerum Germanicarum Medii Aevi (Herausgeber): Pactus legis Salicae. In: Monumenta Germaniae Historica. Inde ab anno Christi quingentesimo usque ad annum millesimum et quingentesimum. Tomi IV. Pars I, Aulicus Hahnianus, Hannover 1962 (dMGH), Seite 254.
- ↑ Societas Aperiendis Fontibus Rerum Germanicarum Medii Aevi (Herausgeber): Lex Salica. In: Monumenta Germaniae Historica. Inde ab anno Christi quingentesimo usque ad annum millesimum et quingentesimum. Tomi IV. Pars II, Aulicus Hahnianus, Hannover 1969 (dMGH), Seite 122.