abituriens
abituriens (Latein)
Substantiv, m
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | abituriens | abiturientēs |
| Genitiv | abiturientis | abiturientum |
| Dativ | abiturientī | abiturientibus |
| Akkusativ | abiturientem | abiturientēs |
| Vokativ | abituriens | abiturientēs |
| Ablativ | abituriente | abiturientibus |
Worttrennung:
- a·bi·tu·ri·ens, Genitiv: a·bi·tu·ri·en·tis
Bedeutungen:
- [1] neulateinisch: Abiturient
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Abiturient
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Christian Helfer: Lexicon Auxiliare (LA). 2. Auflage. Societas Latina (Universität des Saarlandes), Saarbrücken 1985, Seite „63“, Eintrag „Abiturient“, lateinisch wiedergegeben mit „abituriens“
Quellen:
- ↑ nach Christian Helfer.