abstergere

abstergere (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular abstergeō
2. Person Singularabstergēs
3. Person Singularabsterget
1. Person Pluralabstergēmus
2. Person Pluralabstergētis
3. Person Pluralabstergent
Perfekt 1. Person Singularabstersī
Imperfekt 1. Person Singularabstergēbam
Futur 1. Person Singularabstergēbo
PPP abstersus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularabstergeam
Imperativ Singularabstergē
Pluralabstergēte
Alle weiteren Formen: Flexion:abstergere

Alternative Schreibweisen:

apstergere

Worttrennung:

abs·ter·ge·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: durch Wischen reinigen oder trocknen; abwischen, trocken wischen, trockenwischen abtrocknen
[2] transitiv: durch Wischen entfernen; abwischen
[3] transitiv, übertragen: vertreiben

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb tergere  la mit dem Präfix ab-  la[1]

Beispiele:

[1] „quod illa autem simulet quasi gravedo profluat, / hoc ne sic faciat: tu labellum apstergeas / potius quam quoiquam savium faciat palam.“ (Plaut. As. 796–798)[2]
[2] „at tu edepol sume laciniam atque apsterge sudorem tibi.“ (Plaut. Mer. 126)[2]
[2] „cretast profecto horum hominum oratio. / ut mi apsterserunt omnem sorditudinem “ (Plaut. Poen. 969–970)[3]
[3]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abstergeo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 35-36.
[1–3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „abstergeo
[1–3] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „abstergeo“ Seite 13–14.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „abstergeo“ Seite 13.
  2. 1 2 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  3. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).