acclivitas

acclivitas (Latein)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
Nominativ acclīvitās acclīvitātēs
Genitiv acclīvitātis acclīvitātum
Dativ acclīvitātī acclīvitātibus
Akkusativ acclīvitātem acclīvitātēs
Vokativ acclīvitās acclīvitātēs
Ablativ acclīvitāte acclīvitātibus

Worttrennung:

ac·cli·vi·tas, Genitiv: ac·cli·vi·ta·tis

Bedeutungen:

[1] klassischlateinisch: sanfte Steigung, Erhebung

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv acclivis  la mit dem Suffix -tas  la[1]

Beispiele:

[1] „ab eo flumine pari acclivitate collis nascebatur adversus huic et contrarius, passus circiter ducentos, infimus apertus, ab superiore parte silvestris, ut non facile introrsus perspici posset.“ (Caes. Gall. 2,18,1)[2]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acclivitas“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 65-66.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „acclivitas
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accliuitas“ Seite 25.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accliuitas“ Seite 25.
  2. Gaius Iulius Caesar: Bellum Gallicum. In: Wolfgang Hering (Herausgeber): Commentarii. stereotype 1. Auflage. Vol. I, Walter de Gruyter, Berlin/New York 2008, ISBN 978-3-598-71127-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1987), Seite 33.