aerugo
aerugo (Latein)
Substantiv, f
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | aerūgō | aerūginēs |
| Genitiv | aerūginis | aerūginum |
| Dativ | aerūginī | aerūginibus |
| Akkusativ | aerūginem | aerūginēs |
| Vokativ | aerūgō | aerūginēs |
| Ablativ | aerūgine | aerūginibus |
Worttrennung:
- ae·ru·go, Genitiv: ae·ru·gi·nis
Bedeutungen:
- [1] Kupferrost, Grünspan
Herkunft:
Beispiele:
- [1] „postea, cum unxeris, cum uti voles, extergeto: splendidior erit et aerugo non erit molesta.“ (Cato agr. 98,2)[2]
Wortbildungen:
- aeruginare, aeruginosus
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aerugo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 199.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aerugo“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aerugo“ Seite 78.
Quellen:
- ↑ P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aerugo“ Seite 78.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 74.