androgynus
androgynus (Latein)
Substantiv, m
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | androgynus | androgynī |
| Genitiv | androgynī | androgynōrum |
| Dativ | androgynō | androgynīs |
| Akkusativ | androgynum | androgynōs |
| Vokativ | androgyne | androgynī |
| Ablativ | androgynō | androgynīs |
Worttrennung:
- an·dro·gy·nus, Genitiv: an·dro·gy·ni
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: Hermaphrodit, Zwitter
- [2] klassischlateinisch: der Halbmann, Verschnittene
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] der Hermaphrodit, Zwitter
[2] der Halbmann, Verschnittene
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „androgynus“ (Zeno.org)
- [1] Edwin Habel, Friedrich Gröbel: Mittellateinisches Glossar. Unveränderter Nachdruck der 2. Auflage. Schöningh, Paderborn 1959, ISBN 3-506-73600-0, DNB 451748891, Spalte 17, Eintrag „androgenus, androgynus“