antagonismus
antagonismus (Latein)
Substantiv, n
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | antagonismus | antagonismī |
| Genitiv | antagonismī | antagonismōrum |
| Dativ | antagonismō | antagonismīs |
| Akkusativ | antagonismum | antagonismōs |
| Vokativ | antagonisme | antagonismī |
| Ablativ | antagonismō | antagonismīs |
Worttrennung:
- an·ta·go·nis·mus, Genitiv: an·ta·go·nis·mi
Bedeutungen:
- [1] neulateinisch: Gegenwirkung, Antagonismus
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] neulateinisch: die Gegenwirkung, der Antagonismus
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Hans Meier: Medizinisches Wörterbuch Deutsch–Latein. 1. Auflage. Roderer Verlag, Regensburg 2004, ISBN 3-89783-435-9, Seite 14, Eintrag „Gegenwirkung“, lateinisch wiedergegeben mit „antagonismus“