apostema
apostēma (Latein)
Substantiv, n
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | apostēma | apostēmata |
| Genitiv | apostēmatis | apostēmatum |
| Dativ | apostēmatī | apostēmatibus |
| Akkusativ | apostēma | apostēmata |
| Vokativ | apostēma | apostēmata |
| Ablativ | apostēmate | apostēmatibus |
Worttrennung:
- a·pos·te·ma, Genitiv: a·pos·te·ma·tis
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Herkunft:
- von dem altgriechischen Substantiv ἀπόστημα (apostēma☆) → grc mit gleicher Bedeutung[1]
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „apostema“
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „apostema“ (Zeno.org)
Quellen:
- ↑ nach Georges.