arca
arca (Latein)
Substantiv, f
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | arca | arcae |
| Genitiv | arcae | arcārum |
| Dativ | arcae | arcīs |
| Akkusativ | arcam | arcās |
| Vokativ | arca | arcae |
| Ablativ | arcā | arcīs |
Worttrennung:
- ar·ca, Genitiv: ar·cae
Bedeutungen:
- [1] Kasten, Kiste, Truhe, Lade
- [2] Geldkasten
Beispiele:
- [1] „arcam vestiariam I,“ (Cato agr. 11,3)[1]
- [1] „Vestimenta ne tiniae tangant, amurcam decoquito ad dimidium, ea unguito fundum arcae et extrinsecus et pedes et angulos.“ (Cato agr. 98,1)[2]
- [2]
Wortbildungen:
Übersetzungen
[2] Geldkasten
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „arca“
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „arca“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 539.
- [1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „arca“
- [1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „arca“ Seite 177.
Quellen:
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 23.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 74.