ausherschmuggeln
ausherschmuggeln (Deutsch)
Verb
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | i | schmuggel ausher | ||
| du | schmuggelst ausher | |||
| er, sie, es | schmuggelt ausher | |||
| Konjunktiv II | i | schmugglert ausher tät ausherschmuggeln | ||
| Imperativ | Singular | schmuggel ausher! | ||
| Plural | schmuggelts ausher! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| aushergeschmuggelt | haben | |||
Alternative Schreibweisen:
- aussaschmuggln
Worttrennung:
- aus·her·schmug·geln, Partizip II: aus·her·ge·schmug·gelt
Aussprache:
- IPA: westmittelbairisch: [ˈạu̯sɐˌʃmuɡl̩n], Partizip II: [ˈạu̯sɐˌɡʃmuɡl̩d]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] bairisch: herausschmuggeln
Herkunft:
- [1] aus der Vorsilbe ausher- und dem Verb schmuggeln.
Synonyme:
- [1] rausschmuggeln
Beispiele:
- [1] „Des naxte Mol sollse da Erwin seine blädn Zigarettn selber aus Tschechien aussaschmuggeln!“[1]
Übersetzungen
[1] bairisch: herausschmuggeln
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1]
Quellen:
- ↑ Toni Lauerer: Voll im Trend. MZ-Buchverlag, 2007, ISBN 978-3-934863-68-2, Seite 22
Ähnliche Wörter (Deutsch):
- Anagramme: herausschmuggeln