blasphemare
blasphemare (Latein)
Verb
| Zeitform | Person | Wortform |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | blasphemō |
| 2. Person Singular | blasphemās | |
| 3. Person Singular | blasphemat | |
| 1. Person Plural | blasphemāmus | |
| 2. Person Plural | blasphemātis | |
| 3. Person Plural | blasphemant | |
| Perfekt | 1. Person Singular | blasphemāvī |
| Imperfekt | 1. Person Singular | blasphemābam |
| Futur | 1. Person Singular | blasphemābō |
| PPP | blasphemātus | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | blasphemem |
| Imperativ | Singular | blasphemā |
| Plural | blasphemāte | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:blasphemare | ||
Worttrennung:
- blas·phe·ma·re, blas·phe·mo, blas·phe·ma·vi, blas·phe·ma·tus
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: lästern, schmähen
- [2] mittellateinisch: Gotteslästerungen aussprechen
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[2] Gotteslästerungen aussprechen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „blasphemo“ (Zeno.org)
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „blasphemo“
- [2] Edwin Habel, Friedrich Gröbel: Mittellateinisches Glossar. Unveränderter Nachdruck der 2. Auflage. Schöningh, Paderborn 1959, ISBN 3-506-73600-0, DNB 451748891, Spalte 38, Eintrag „blasphemare“