burdus
burdus (Latein)
Substantiv, m
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | burdus | burdī |
| Genitiv | burdī | burdōrum |
| Dativ | burdō | burdīs |
| Akkusativ | burdum | burdōs |
| Vokativ | burde | burdī |
| Ablativ | burdō | burdīs |
Worttrennung:
- bur·dus, Genitiv: bur·di
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: Maultier, Maulesel
Synonyme:
- [1] burdo
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Edwin Habel, Friedrich Gröbel: Mittellateinisches Glossar. Unveränderter Nachdruck der 2. Auflage. Schöningh, Paderborn 1959, ISBN 3-506-73600-0, DNB 451748891, Spalte 41, Eintrag „burdus“